-
1 Wurf
m1. бор., дз. бросок2. бросок, метаниеdem Wurf entgehen — уклоняться от броска, избегать броска;
den Wurf abwehren — парировать бросок;
den Wurf als gültig betrachten — бор. засчитывать бросок;
den Wurf anpfeifen — давать свисток на выполнение броска;
den Wurf aus der Bewegung ausführen — выполнять бросок в движении;
den Wurf ausführen — выполнять бросок [метание]
den Wurf behindern — баск. препятствовать броску;
den Wurf blocken — баск. накрывать бросок;
den Wurf einleiten — начинать бросок;
den Wurf parieren — парировать бросок;
den Wurf verhindern — см. den Wurf behindern;
Wurf aus dem Lauf — баск. бросок в движении
Wurf aus dem Schwimmen — в. поло бросок с ходу
Wurf aus dem Stand — 1. бросок или метание с места 2. дз. бросок из стойки
Wurf aus der Bodenlage — бор. бросок в партере
Wurf aus kurzer Entfernung — баск. бросок с ближней дистанции
Wurf aus Mitteldistanz — баск. бросок со средней дистанции
Wurf aus Nahdistanz — баск. бросок с ближней дистанции
Wurf aus Schulterhöhe — баск. бросок от плеча
Wurf aus Weitdistanz — баск. бросок с дальней дистанции
Wurf aus weiter Entfernung — баск. бросок с дальней дистанции
Wurf durch die Mauer — бросок сквозь «стенку»
Wurf im Bodenkampf — бор. бросок в партере
Wurf im Laufen — баск. бросок в движении
Wurf im Sprung — баск. бросок в прыжке
Wurf in den Dreiangel — ганд. бросок в «девятку»
Wurf mit Drehung — бор. бросок вращением
Wurf nach hinten über die Brust mit Umfassen des Rumpfes von vorn und Einschließen eines Armes — бор. бросок прогибом с захватом руки и туловища
Wurf nach hinten über die Brust — бор. вертушка
Wurf nach Rückprallen — баск. бросок [добивание] после отскока
Wurf nach vorn über den Rücken mit Fassen eines ungleichnamigen Armes und des Nackens — бор. бросок через спину вперёд с захватом разноимённой руки и шеи
Wurf nach vorn über den Rücken — бор. бросок через спину вперёд
Wurf nach vorn über die Brust — дз. бросок вперёд через грудь
Wurf nach vorn — дз. бросок вперёд
Wurf ohne Erfolg — бросок, не достигший цели
Wurf über den Rücken — дз. бросок через спину
Wurf über die Brust nach hinten — дз. бросок назад через грудь
Wurf über die Brust — 1. дз. бросок через грудь 2. бор. бросок прогибом
Wurf über die Mauer — бросок над «стенкой»
Wurf über Kopfhöhe — баск. бросок от головы
Wurf von der Brust — баск. бросок от груди
Wurf von oben nach unten, einhändiger — баск. бросок одной рукой сверху вниз
Wurf von oben, einhändiger — баск. бросок одной рукой сверху
zum Wurf ansetzen — изготавливаться к броску;
-
2 бросок
мWurf m, Werfen n; хокк. Schuß m; гимн. Schleuderschwung m; бор. Wurf m, Schwung m; дз. Niederwurf m (см. тж. броски)владеть броском — einen guten Wurf besitzen, einen guten Wurf haben
выполнить бросок — einen Wurf ausführen; хокк. einen Schuß ausführen
препятствовать броску — den Wurf behindern, den Wurf verhindern
приготовиться к броску — zum Wurf ausholen;
произвести бросок — werfen; schießen; баск, den Korbwurf erfüllen
бросок без подготовки — unvorbereiteter Wurf m; хокк. unvorbereiteter Schuß m
бросок, беспрепятственный — ungehinderter Wurf m; хокк. ungehinderter Schuß m
бросок, боковой — см. бросок из-за боковой
бросок в ближний угол ворот — Wurf m ins kurze Eck
бросок в верхний угол ворот — Wurf m in den Winkel
бросок в дальний угол ворот — Wurf m ins lange Eck
бросок в движении — Wurf m aus der Bewegung
бросок в «девятку» — ганд. Wurf m in den Dreiangel
бросок в корзину в прыжке с поворотом — Drehschuß m, Drehsprungwurf m
бросок в корзину двумя руками снизу с места — beidhändiger Unterhandwurf m aus dem Stand, beidhändiger Korbwurf m von unten aus dem Stand
бросок в корзину крюком в прыжке — Hakenkorbwurf m im Sprung
бросок в корзину одной рукой с места — einhändiger Korbwurf m aus dem Stand
бросок в корзину одной рукой снизу — Einleger m, einhändiger Unterhandwurf m
бросок в корзину от груди двумя руками — Korbwurf m von der Brust
бросок в корзину со средней дистанции — Korbwurf m aus Mitteldistanz, Halbdistanzwurf m
бросок в нижний угол ворот — Wurf m in die untere Torecke
бросок в опорном положении — Wurf m aus der Stützlage
бросок в падении с поворотом — ганд. Drehfallwurf m
бросок в партере — бор. Wurf m aus der Bodenlage, Wurf rn im Bodenkampf
бросок вперёд — Wurf m nach vorn
бросок в прыжке — Sprungwurf m; баск. Korbwurf m im Sprung
бросок в прыжке с падением вперёд — ганд. Sprungfallwurf m vorwärts
бросок в прыжке с падением в сторону — ганд. Seitsprungfallwurf m
бросок вратаря — Hechten м, Hechtsprung m, Flugparade f
бросок вращением — бор. Armdrehschwung m, Wurf m mit Drehung
бросок в стойке — бор. Wurf m im Stand
бросок в сторону ворот — Wurf m in Torrichtung
2. ( о вратаре) Hechten n in die Toreckeбросок в угол ворот — 1. Wurf m in die Torecke
бросок, высокий — Hochwurf m
бросок, двойной штрафной — баск. Doppelstrafwurf m
бросок двумя руками — Beidhandwurf m, beidhändiger Wurf m, beidhändiges Werfen n
бросок двумя руками из-за головы — баск. Beidhandwurf m über den Kopf, beidhändiger Uberkopfwurf m, zweihändiger Schlagwurf m über die Kopfhöhe
бросок двумя руками сверху — баск. beidhändiger Schlagwurf m
бросок двумя руками сверху вниз — баск. beidhändiger Wurf m von oben nach unten, Stopfen n
бросок, дополнительный штрафной — баск. zusätzlicher Freiwurf m
бросок, завершающий — abschließender Wurf m
бросок за ковром — бор. Wurf m außerhalb der Matte
бросок, засчитанный — баск. gültiger Korberfolg m
бросок захватом голени — бор. Beingriff m kniend
бросок захватом головы и плеча спереди — бор. Kopfrolle f
бросок захватом двух ног — дз. Ryo-Ashi-Dori яп.
бросок захватом ног — бор. Wurf m mit Beinfassen
бросок захватом ноги изнутри — дз. Kata-Ashi-Dori яп.
бросок захватом руки под плечо — дз. Drehwurf m, Makikomi яп.
бросок захватом руки под плечо и бедра через руку — бор. Schenkelgriff m und Armspreizen n
бросок захватом руки под плечо с подсадом голенью — дз. Springdrehwurf m, Напе- Makikomi яп.
бросок захватом туловища — бор. Überwurf m, Wurf m mit Fassen des Rympfes
бросок захватом туловища сзади — бор. Wurf m mit Fassen des Rumpfes von hinten
бросок захватом шеи и бедра сбоку — бор. Hochschlagen n des Ellbogens und Ausheber m mit Schenkelgriff
бросок зацепом — бор. Hakelwurf m, Wurf m mit Hakein
бросок зацепом захватом туловища — бор. Untergriff m mit Beinhakeln
бросок из-за боковой — баск. Einwurf m, Seitwurf m
бросок из-за головы — баск. Wurf m über den Kopf
бросок из стандартного положения — Wurf m aus Standardstellung
бросок из стойки — бор. Wurf m aus dem Stand
бросок катящегося мяча — Schlenzen n des rollenden Balles
бросок, кистевой — баск. Handwurf m
бросок, коронный — Spezialwurf m
бросок, кручёный — баск. Effetwurf m
бросок крюком — баск. Hakenwurf m
бросок лёжа на спине — в. поло Wurf m in der Rückenlage, Wurf m aus der Rückenlage
бросок, ложный — Wurftäuschung f, Fintwurf m, Täuschungswurf m
бросок, 4-метровый штрафной — поло 4-m-Wurf m, Viermeterball m
бросок, 7-метровый штрафной — ганд. 7-m-Wurf m, Siebenmeterball m
бросок мимо цели — см. бросок, неточный
бросок мяча — Ballwurf m, Werfen n des Balles
бросок мяча двумя руками от груди толчком — ганд. Abschneller m
бросок, навесной — Bogenwurf m, Bogenball m, Bogenlampe f
бросок над блоком — Wurf m über die Mauer
бросок назад захватом на рычаг — бор. Nackenhebel m
бросок накатом — бор. Aufreißer m, Wurf m mit Rollen
бросок накатом захватом руки на ключ и дальнего бедра снаружи — бор. Seitenaufreißer m als Wurf nach vorn
бросок накатом с ключом и захватом туловища сверху — бор. Seitenaufreißer m mit kurzem Hammerlock
бросок наклоном — бор. Wurf m nach vorn
бросок наклоном захватом за ноги — бор. doppelter Beinausheber m
бросок наклоном захватом за руку двумя руками с задней подножкой — бор. Beinsteller m mit Doppeltfassen eines Armes
бросок наклоном захватом ноги — бор. Aufheben n im Stand mit Beingriff
бросок наклоном захватом ног и отведением их в сторону — бор. doppelter Beinausheber m mit Drehen der Beine seitlich
бросок наклоном захватом ног под плечи — бор. doppelter Beinausheber m mit Fassen der Beine und des Oberarmes
бросок наклоном захватом одноимённого бедра сверху-изнутри и шеи сверху с зацепом одноимённой ноги снизу-изнутри — бор. Wälzer m zur abgewandten Seite mit Hakein des gleichnamigen abgewandten Beines unter dem zugewandten Bein, verkehrter Einsteiger m
бросок наклоном захватом разноимённой руки и бедра с отхватом — бор. Wurf m nach vorn mit Fassen des ungleichnamigen Armes und Beines und Kniekehlenstich
бросок наклоном захватом туловища — бор. Wurf m nach vorn mit Fassen des Rumpfes
бросок наклоном отхватом одноимённой ноги изнутри — бор. Abreißer m mit Beinhakeln von innen
бросок наклоном с задней подножкой — бор. Abreißer m mit gleichnamigem Beinstellen
бросок на финишную черту — Vorwerfen n über den Zielstrich
бросок, начальный — Anwurf m; баск. Sprungball m im Mittelkreis
бросок, неотразимый — unhaltbarer Wurf m
бросок неподвижного мяча — Schlenzen n des ruhenden Balles
бросок, неправильный — fehlerhafter Wurf m
бросок, неточный — Fehlwurf m; Fehlschuß m; баск, verfehlter Korb m
бросок низом — Flachwurf m, Tiefwurf m
бросок обвивом — дз. Werfen n, in dem man ein Bein um das Bein des Gegners schlingt, Kawazu-Gake яп.
бросок обвивом с захватом руки — бор. Fallschwung m mit Beinschlüssel und Armfesselung
бросок, обманный — см. бросок, ложный
бросок обратным захватом дальнего бедра — бор. Ausheber m mit Schenkelgriff am abgekehrten Bein
бросок обратным захватом туловища — бор. Wurf m mit umgekehrtem Fassen des Rumpfes, verkehrter Ausheber m
бросок обруча без вращения — худ. гимн. Abwurf m des Reifens ohne Drehung
бросок обруча с вращением — худ. гимн. Abwurf m des Reifens mit Drehung
бросок одной рукой — einhändiges Werfen n, Einhandwurf m; баск, einhändiger Korbwurf m
бросок одной рукой от головы — баск. einhändiger Wurf m über Kopfhöhe
бросок одной рукой от плеча — баск. einhändiger Wurf m aus Schulterhöhe
бросок одной рукой сверху вниз — баск. Stopfen n, einhändiger Wurf m von oben nach unten
бросок одной рукой сверху в прыжке — баск. einhändiger Sprungwurf m
бросок одной рукой с замахом — баск. einhändiger Schwungwurf m, «Hakenpaß» m разг.
бросок одной рукой снизу — баск. Einleger m; einhändiger Unterhandwurf m; einhändiger Schockwurf m von unten
бросок одной рукой снизу со стороны — баск. einhändiger Schockwurf m von der Seite
бросок от бедра — баск. Hüftwurf m
бросок от броска через бедро, ответный — дз. Rücken-Hüftwurf m, Ushiro-Goshi яп.
бросок, ответный — дз. Gegenwurf m, Kaeshi-Waza яп.
бросок передней подножкой с захватом рук — бор. Armfallschwung m mit Beinstellen
бросок, плоский — худ. гимн. flacher Abwurf m
бросок по воротам — Torwurf m; Torschuß m
бросок по воротам в падении с поворотом — ганд. Schraubfall.wurf m
бросок поворотом — бор. Wurf m nach der Seite
бросок поворотом захватом одноимённой руки — бор. Achselwurf m mit Doppelfassen eines Armes, Armdrehschwung m
бросок поворотом захватом разноимённого плеча и одноимённого бедра изнутри — бор. Wurf m zur Seite über die Schulter mit Fassen des ungleichnamigen Oberarmes und des gleichnamigen Oberschenkels von innen, Achselwurf m
бросок поворотом захватом разноимённого плеча и туловища с колен — бор. Achselwurf m diagonal
бросок поворотом захватом разноимённой ноги изнутри — бор. Achselwurf m mit Fassen des ungleichnamigen Beines von innen
бросок поворотом захватом руки двумя руками — бор. Achselwurf m mit Doppelfassen eines Armes
бросок поворотом захватом руки и одноимённой ноги изнутри — бор. Achselwurf m mit Fassen eines Armes und des gleichnamigen Beines von innen
бросок поворотом захватом руки и туловища — бор. Achselwurf m mit Fassen eines Armes und des Rumpfes
бросок поворотом назад захватом за разноимённые руки — Abklemmen n und Achselwurf m
бросок, повторный — wiederholter Wurf m, Nachwurf m
бросок подворотом — бор. Wurf m über die Hüfte
бросок подворотом захватом ближних руки и ноги — бор. Wurf m mit Überrollen mit Fassen des zugewandten Armes und Beines
бросок подворотом захватом запястья — бор. Hüftwurf m mit Fassen des Handgelenkes
бросок подворотом захватом запястья и шеи — бор. Abklemmen n mit Fassen des Handgelenkes
бросок подворотом захватом одноимённого запястья — бор. Hüftwurf m mit Fassen des gleichnamigen Handgelenkes
бросок подворотом захватом разноимённой руки за плечо — бор. Hüftwurf m mit Fassen des ungleichnamigen Oberarmes
бросок подворотом захватом руки и другого плеча сверху — бор. finnischer Hüftwurf m
бросок подворотом захватом руки и туловища — бор. Hüftwurf m mit Fassen eines Armes und des Rumpfes
бросок подворотом захватом руки и шеи — бор. Kopfhüftschwung m
бросок подворотом захватом руки и шеи сверху с подхватом — бор. Hüftwurf m mit Fassen des Armes und des Nackens von oben und Oberschenkelstich
бросок подворотом захватом руки под плечо — бор. Schulterwurf m
бросок подворотом захватом руки через плечо с подножкой — бор. Hüftwurf m mit Fassen des Armes über der Schulter und Beinstellen
бросок подворотом захватом туловища — бор. Hüftwurf m nach Wegheben aus der Bodenlage
бросок подворотом захватом шеи сверху и разноимённой руки с подхватом — бор. Kopfhüftwurf m mit Beineinsatz
бросок подворотом подхватом под разноимённую ногу изнутри — бор. Hüftwurf m mit Oberschenkelstich
бросок подворотом с передней подножкой — бор. Hüftwurf m mit Beinstellen
бросок подножкой — бор. Fußwurf m
бросок подножкой с захватом ноги — бор. beiderseitiger Schenkelgriff m mit Beinstellen
бросок подножкой спереди — бор. Fußwurf m von vorn
бросок по дуге с оптимальным отрывом — бор. Griff m mit großer Amplitude
бросок подхватом — бор. Fegewurf m
бросок «поплавок» — дз. Seitkörperwurf m, Uki-Waza яп.
бросок по пустым воротам — Schuß m auf das leere Tor
бросок предмета махом — худ. гимн. Wurf m des Gerätes aus dem Schwung
бросок, прицельный — gezielter Wurf m
бросок прогибом — бор. Wurf m über die Brust, Fallschwung m
бросок прогибом захватом головы и плеча спереди — бор. Kopfsouplesse f
бросок прогибом захватом головы и руки сверху — бор. Kopfsouplesse f
бросок прогибом захватом за ноги — бор. Wurf m nach vorn über die Brust mit Umfassen beider Oberschenkel
бросок прогибом захватом запястий — бор. Wurf m nach hinten mit Fassen der Handgelenke
бросок прогибом захватом за руку и бедро сбоку — бор. Ein-Bein-Angriff m als Wurf nach vorn
бросок прогибом захватом за туловище с рукой — бор. Wurf m über die Brust mit Einschluß eines Armes
бросок прогибом захватом ноги двумя руками — бор. einfacher Beinausheber m
бросок прогибом захватом одной руки сверху за плечо, другой — под плечо — бор. Fallschwung m mit Kopfgriff und Schulterdrehgriff
бросок прогибом захватом плеча и шеи сверху — бор. Fallschwung m mit Kopf- und Armfesselung
бросок прогибом захватом разноимённой руки сверху и другой руки снизу с обвивом — бор. Beinschleuder f
бросок прогибом захватом руки — бор. Überwurf m, Fallwurf m
бросок прогибом захватом руки двумя руками — бор. Fallwurf m mit Doppelfassen eines Armes
бросок прогибом захватом руки и туловища — бор. Wurf m nach hinten über die Brust mit Umfassen des Rumpfes von vorn und Einschließen eines Armes
бросок прогибом захватом руки и туловища сзади — бор. Rumreißer m als Wurf
бросок прогибом захватом руки и туловища с зашагиванием — бор. Wurf m über die Brust mit Herumtreten
бросок прогибом захватом руки и туловища с обвивом ноги — бор. Beinschleuder f
бросок прогибом захватом руки и туловища с подсадом — бор. Wurf m über die Brust mit Fassen des Armes und des Rumpfes und Beinschub
бросок прогибом захватом руки и шеи сверху — бор. Fallschwung m mit Kopfgriff
бросок прогибом захватом рук сверху — бор. doppelarmiger Überwurf m, Souplesse f
бросок прогибом захватом рук сверху с боковой подсечкой — бор. Schleuder f mit Fußstich
бросок прогибом захватом сверху одной руки за плечо, другой — под плечо — бор. Schleuder f
бросок прогибом захватом туловища — бор. doppelarmiger Überwurf m mit Untergriff
бросок прогибом захватом туловища сзади — бор. Wurf m nach hinten mit Fassen des Rumpfes von hinten, Überstürzer m
бросок прогибом захватом туловища с рукой — Übergriff m mit Zwiegriff
бросок прогибом захватом шеи с разноимённым плечом сверху и другого плеча снизу — бор. Kopfsouplesse f
бросок прогибом зацепом разноимённой ноги стопой снаружи — бор. Schleuder-Abreißer m
бросок прогибом обратным захватом дальнего бедра — бор. Spaltgriff m als Wurf
бросок прогибом обратным захватом туловища — бор. verkehrter Ausheber m
бросок, прямой — Direktwurf m
бросок, результативный — Treffer m; баск, er folgreicher Korbwurf m
бросок, решающий — (spiel)entscheidender Wurf m
бросок сбиванием — бор. Abreißer m
бросок с близкой дистанции — Nahwurf m; хокк. Nahschuß m
бросок сбоку — Seitwurf m
бросок сверху — Wurf m von oben; баск. Schlagwurf m
бросок, свободный — Freiwurf m
бросок с высоким вылетом (предмета) — худ. гимн. Hochwurf m
бросок с высокой траекторией полёта мяча — Bogenwurf m, Wurf m mit hoher Flugbahn
бросок с дальней дистанции — Fernwurf m, Weitwurf m; хокк. Fernschuß m, Weitschuß m
бросок седом — бор. Fallwurf m rückwärts
бросок с задержкой — Wurf m mit Verzögerung
бросок с закрытой позиции — Wurf m aus verdeckter Stellung
бросок с замахом (над головой) — баск. Schwungwurf m
бросок с игры — Wurf m aus dem Spiel; баск. Korbwurf m aus dem Feldspiel, Feldwurf m
бросок, сильный — wuchtiger Wurf m
бросок скручиванием — бор. Drehwurf m
бросок с малым вылетом (предмета) — худ. гимн. Bogenwurf m
бросок с места — Wurf m aus dem Stand, Standwurf m
бросок с навесной траекторией — Bogenwurf m; баск. Korbwurf m mit steiler Flugbahn
бросок с низкой траекторией полёта мяча — flacher Wurf m, баск, flacher Korbwurf m
бросок снизу — Unterhandwurf m; баск. Schockwurf m
бросок снизу двумя руками — баск. beidhändiger Schockwurf m
бросок с острого угла — Wirf m aus spitzem Winkel
бросок с отскоком мяча от щита — баск. Korbwurf m mit Brettanspiel
бросок с падением вперёд — ганд. Fallwurf m vorwärts
бросок с падением в сторону — ганд. Seitfallwurf m
бросок с передачи — Wurf m nach Zuspiel
бросок с поворотом — Wurf m aus Drehung
бросок, спорный — баск. Schiedsrichterball m; Sprungball m
бросок с ходу — Wurf m aus der Bewegung, Wurf m aus dem Lauf
бросок с центра поля — Wurf m aus der Feldmitte
бросок, точный — plazierter [präziser] Wurf m
бросок, угловой — Eckwurf m, Eckball m
бросок через бедро — дз. Rücken-Hüftwurf m, Ushiro-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом ворота — дз. Hüftrad n, Koshi-Guruma яп.
бросок через бедро с захватом за пояс — дз. Ko-Tsuri-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом отворота — дз. Hebezug-Hüftwurf m, Tsuri-Komi-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом пояса — дз. Hüftwurf m, Tsuri-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом пояса спереди — дз. Obi-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом руки под плечо — дз. großer Hüftwurf m, O-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом туловища — дз. Hüftschwung m, Uki-Goshi яп.
бросок через бедро с захватом шеи — дз. Kubi-Nage яп.
бросок через бедро с обхватом спины — дз. Hüftschwung m, Uki-Goshi яп.
бросок через голову — дз. Kopfwurf m, Wurf m über den Kopf, Tomoe-Nage яп.
бросок через голову в сторону — дз. Yoko-Tomoe яп.
бросок через голову с захватом туловища — дз. Reißballenwurf m, Tawara-Gaeshi яп.
бросок через голову с переходом на удержание — дз. Maki-Tomoe яп.
бросок через голову с подсадом голенью — дз. Eckenwurf m, Sumi-Gaeshi яп.
бросок через голову с упором голенью в бедро — дз. Eckenwurf m, Sumi-Gaeshi яп.
бросок через грудь — дз. Wurf m über die Brust, Ura-Nage яп.
бросок через грудь с захватом туловища сзади — дз. Wurf m über die Brust mit Umfassen des Rumpfes von hinten
бросок через грудь с падением — дз. Seitenrad f2, Yoko-Guruma яп.
бросок через мост — бор. Souplesse f, Fallschwung m
бросок через ногу — дз. Beinrad n, Ashj-Guruma яп.
бросок через ногу вперёд — дз. großes Rad n, O-Guruma яп.
бросок через плечи — дз. Schulterrad n, Schulterwurf m, Kata-Guruma яп.
бросок через плечо — дз. Wurf m über den Oberarm, Schulterwurf m, Kata-Seoi яп.
бросок через плечо и руку — дз. Schulterwurf m, Seoi-Nage яп.
бросок через плечо с падением — дз. Seoi-Otoshi яп.
бросок через плечо, чистый — Einpunkt-Schulterwurf m, Ippon-Seoi-Nage яп.
бросок через спину — бор. Wurf m über den Rükken
бросок через спину влево — дз. Hidari-Kata-Seoi яп.
бросок через спину захватом двух рук — бор. doppelarmiger Hüftwurf m, Doppelarmhüftschwung m
бросок через спину захватом запястья — бор. Armzug m im Stand
бросок через спину захватом запястья и обвивом ноги — бор. Armzug m mit Beinumschließen
бросок через спину захватом плеча и шеи — бор. Hüftwurf m mit Zwiegriff, Hüftwurf m mit Kopfgriff
бросок через спину захватом плеча и шеи спереди-сверху с подножкой сбоку — бор. Hüftwurf m mit Kopfgriff und Beinstellen
бросок через спину захватом разноимённого плеча сверху — бор. Hüftwurf m mit Fassen des ungleichnamigen Oberarmes von oben
бросок через спину захватом разноимённой руки снизу — бор. Kreuzwurf m
бросок через спину захватом руки — бор. Armdrehschwung m
бросок через спину захватом руки за плечо — бор. Schulterschwung m
бросок через спину захватом руки и головы — бор. Kopfhüftwurf m [Kopfhüftschwung m] mit Fassen des Kopfes
бросок через спину захватом руки и головы сверху — бор. Kopfhüftwurf m mit Fassen des Kopfes von oben
бросок через спину захватом руки и туловища — бор. Hüftwurf m mit Untergriff
бросок через спину захватом руки и шеи — бор. Kopfhüftwurf m
бросок через спину захватом руки (на ключ) под плечо — бор. Hüftwurf m mit Armschlüssel
бросок через спину захватом руки под плечо — бор. Armfallschwung m, Armfallgriff m
бросок через спину и бедро с захватом отворота — дз. Hebezug-Hüftwurf m, Tsuri-Komi-Goshi яп.
бросок через спину и бедро с захватом руки под плечо — дз. großer Hüftwurf m, O-Goshi яп.
бросок через спину с захватом отворота — дз. Schulterwurf m, Seoi-Nage яп.
бросок, штрафной — ганд., в. поло Strafwurf m; хокк. Strafschuß m; баск. Freiwurf m
назначить штрафной бросок — ганд., в. поло einen Strafwurf verhängen; хокк. einen Strafschuß verhängen; баск, einen Freiwurf verhängen
-
3 ictus
ictus, ūs, m. (icio), der Stoß, Schlag, Hieb, Stich, Schnitt, Schuß, Wurf, I) im allg.: a) eig. von Stoß-u. Stichwaffen, v. Schneidewerkzeugen, gladiatorius, Stich, Cic.: ambiguus (unsicherer), Liv.: contrarius ictus, vom Gegner geführter Stoß, Stoß des Gegners, Cic. u. Liv.: gravior ictus, Plin. pan., graviores ictus, Tac.: ictus irritus, Fehlstoß, Tac.: caeci ictus, ohne sicheres Ziel: Liv.: falsus ictus, falsch gezielter Wurf, Tac., Ggstz. certus ictus, sicher gezielter Wurf, Tac.: primus ictus (Schwertstreich), qui tumultuosissimus est, Sen.: eodem ictu, mit einem Schnitte, Tac.: iaculantium ictus (Plur.), Plin.: gladiorum ictus telorumque missus (Plur.), Auct b. Hisp.: ictus securis, Liv.: lapidum, pilorum, telorum, Caes.: cuspidis, Verg.: scorpionis, Schuß, Caes.: sagittarum ictus, Sing., Liv., Plur., Liv. u. Eutr.: ictu levi saucia, Tac.: ictus errat (geht fehl), Ambros. – v. Stoße eines Ebers mit den Hauern, Hor. u. Ov. – v. Stich usw. schädlicher Tiere, ictus serpentis, scorpionis, aranei, Cels.: vesparum, Plin.: a bestiis ictus, morsus, impetus, Cic. – v. andern Schlagwerkzeugen, m. subj. Genet., ictus virgae (an einen Felsen), Lact.: ictus ferae, Rutenstreich, Greg.: arietis, Liv.: calcis, Fußtritt, Tac.: pugni, Faustschlag, Treb. Poll.: alae, Flügelschlag, Plin.: ictu pinnarum pugnare, Plin.: vehementi ictu remorum concitata fugā Punica classis, die unter Aufbietung aller ihrer Ruderkräfte entfloh, Val. Max.: m. obj. Genet., ictus capitis, Schlag an den Kopf, Cornif. rhet. 3, 27: scherzh. perfacile ego ictus perpetior argenteos, Plaut. most. 621. – v. Blitzschlage, fulminis ictus, Cic.: ictus fulmineus, Hor. – v. Stiche der Sonne, ictus solis, Hor. u. Ov. – v. Stiche (= der stechenden Empfindung) in der Brust, Cornif. rhet. – v. Schlagflusse, ictus sanguinis, quem morbum Graeci ἀπόπληξιν vocant, Aur. Vict. epit. 16, 5. – sub ictu calvariae, bei einer die Hirnschale treffenden äußern Gewalt, Cels. 8, 4. p. 335, 30 D. – ictus pollicis, Anschlagen der Saiten mit usw., Hor.: citharae, das Schlagen, Spielen der usw., Plin. – ictibus aëra rumpere, in einzelnen Stößen in die Höhe steigen (vom Wasser), Ov. – b) übtr., ictus calamitatis, Schlag, Cic.: ictu simili feriri, von einem ähnlichen Schlage (des Schicksals) getroffen werden, Quint.: fortunae ictus excipere, Sen.: voluptas non habet ictum, hat keinen starken Reiz, Cic.: subiti ictus sententiarum, Schlageffekte, Sen. ep. 100, 8. – II) insbes.: A) der feindliche Ansturm, Angriff, uno ictu contendere, Auct. b. Afr.: sub ictum dari, dem Angriff-, den Geschossen der Feinde preisgegeben werden, Tac.: nemo duraret, si rerum adversarum eandem vim assiduitas haberet, quam primus ictus (Anfall), Sen. – dah. wie sprichw., ictu primo, mit dem ersten Anlauf (Wurfe) = mit einem Male, Plin.: singulis velut ictibus bella transigere, allemal gleichs. auf einen Wurf, Tac.: eodem ictu temporis, in demselben Augenblicke, gleichzeitig, Gell.: u. so uno ictu frequenter impellunt sententiae, Quint.: sub ictu habere, vor Augen haben, Sen.: extra ictum ponere, außer Schußlinie, d.i. außer Gefahr, Sen.: sub ictu nostro positum, in unserer Gewalt, Sen.: sub ictu esse, in Gefahr sein, Sen., od. vor Augen sein, Sil. – B) der Niederschlag mit der Hand, mit dem Fuße, um den Takt zu bezeichnen, der Taktschlag, Takt, ictus primus ad extremum similis sibi, Hor.: pedum digitorumque ictu, Quint. – C) der Pulsschlag, ictus creber aut languidus, Plin. 11, 219. – D) meton., ictus foederis, das Schließen eines Bündnisses, Lucan. 5, 372. Val. Max. 2, 7, 1.
-
4 ictus
ictus, ūs, m. (icio), der Stoß, Schlag, Hieb, Stich, Schnitt, Schuß, Wurf, I) im allg.: a) eig. von Stoß- u. Stichwaffen, v. Schneidewerkzeugen, gladiatorius, Stich, Cic.: ambiguus (unsicherer), Liv.: contrarius ictus, vom Gegner geführter Stoß, Stoß des Gegners, Cic. u. Liv.: gravior ictus, Plin. pan., graviores ictus, Tac.: ictus irritus, Fehlstoß, Tac.: caeci ictus, ohne sicheres Ziel: Liv.: falsus ictus, falsch gezielter Wurf, Tac., Ggstz. certus ictus, sicher gezielter Wurf, Tac.: primus ictus (Schwertstreich), qui tumultuosissimus est, Sen.: eodem ictu, mit einem Schnitte, Tac.: iaculantium ictus (Plur.), Plin.: gladiorum ictus telorumque missus (Plur.), Auct b. Hisp.: ictus securis, Liv.: lapidum, pilorum, telorum, Caes.: cuspidis, Verg.: scorpionis, Schuß, Caes.: sagittarum ictus, Sing., Liv., Plur., Liv. u. Eutr.: ictu levi saucia, Tac.: ictus errat (geht fehl), Ambros. – v. Stoße eines Ebers mit den Hauern, Hor. u. Ov. – v. Stich usw. schädlicher Tiere, ictus serpentis, scorpionis, aranei, Cels.: vesparum, Plin.: a bestiis ictus, morsus, impetus, Cic. – v. andern Schlagwerkzeugen, m. subj. Genet., ictus virgae (an einen Felsen), Lact.: ictus ferae, Rutenstreich, Greg.: arietis, Liv.: calcis, Fußtritt, Tac.: pugni, Faustschlag, Treb. Poll.: alae, Flügelschlag, Plin.: ictu pinnarum pugnare, Plin.: vehementi ictu remorum concitata fugā Punica classis, die unter Auf-————bietung aller ihrer Ruderkräfte entfloh, Val. Max.: m. obj. Genet., ictus capitis, Schlag an den Kopf, Cornif. rhet. 3, 27: scherzh. perfacile ego ictus perpetior argenteos, Plaut. most. 621. – v. Blitzschlage, fulminis ictus, Cic.: ictus fulmineus, Hor. – v. Stiche der Sonne, ictus solis, Hor. u. Ov. – v. Stiche (= der stechenden Empfindung) in der Brust, Cornif. rhet. – v. Schlagflusse, ictus sanguinis, quem morbum Graeci ἀπόπληξιν vocant, Aur. Vict. epit. 16, 5. – sub ictu calvariae, bei einer die Hirnschale treffenden äußern Gewalt, Cels. 8, 4. p. 335, 30 D. – ictus pollicis, Anschlagen der Saiten mit usw., Hor.: citharae, das Schlagen, Spielen der usw., Plin. – ictibus aëra rumpere, in einzelnen Stößen in die Höhe steigen (vom Wasser), Ov. – b) übtr., ictus calamitatis, Schlag, Cic.: ictu simili feriri, von einem ähnlichen Schlage (des Schicksals) getroffen werden, Quint.: fortunae ictus excipere, Sen.: voluptas non habet ictum, hat keinen starken Reiz, Cic.: subiti ictus sententiarum, Schlageffekte, Sen. ep. 100, 8. – II) insbes.: A) der feindliche Ansturm, Angriff, uno ictu contendere, Auct. b. Afr.: sub ictum dari, dem Angriff-, den Geschossen der Feinde preisgegeben werden, Tac.: nemo duraret, si rerum adversarum eandem vim assiduitas haberet, quam primus ictus (Anfall), Sen. – dah. wie sprichw., ictu primo, mit dem ersten Anlauf (Wurfe) = mit einem Male, Plin.: singulis velut————ictibus bella transigere, allemal gleichs. auf einen Wurf, Tac.: eodem ictu temporis, in demselben Augenblicke, gleichzeitig, Gell.: u. so uno ictu frequenter impellunt sententiae, Quint.: sub ictu habere, vor Augen haben, Sen.: extra ictum ponere, außer Schußlinie, d.i. außer Gefahr, Sen.: sub ictu nostro positum, in unserer Gewalt, Sen.: sub ictu esse, in Gefahr sein, Sen., od. vor Augen sein, Sil. – B) der Niederschlag mit der Hand, mit dem Fuße, um den Takt zu bezeichnen, der Taktschlag, Takt, ictus primus ad extremum similis sibi, Hor.: pedum digitorumque ictu, Quint. – C) der Pulsschlag, ictus creber aut languidus, Plin. 11, 219. – D) meton., ictus foederis, das Schließen eines Bündnisses, Lucan. 5, 372. Val. Max. 2, 7, 1. -
5 τύπτω
τύπτω, schlagen; Curtius Grundz. d. Griech. Et. 2. Aufl. S. 204; Att. Prosa: τύπτω (τύπτομαι u. s. w.), τυπτήσω (Ar. Nub. 1443 Plat. Hipp. maj. 292 b), τυπτητέος ( Demosth. 54, 44); Homer: τύπτουσιν, τύπτον, τυπτομένων u. dgl., τύψε(ν), τύψῃ, τύψον, τύψας, perf. pass. τετυμμένω Iliad. 13, 782, ἐτύπη, τυπείης, τυπείς; bei Andern: fut. τύψω, aor. ἐτύπτησα, aor. ἔτυπον und τέτυπον, perf. τετύπτηκα, perf. pass. τετύπτημαι, aor. pass. ἐτυπτήϑην, vgl. Lob. Phryn. 764 Iac. A. P. 483 Ach. Tat. 830, fut. pass. τυπτήσομαι Ar. Nub. 1379, wofür Buttmann Ausf. Gr. Sprachl. 2. Ausg. Bd. 2 S. 87 τυπήσομαι will. – Τύπτω gehört zu den Verben, durch welche Homer nur den Angriff ἐκ χειρός bezeichnet, bei dem der Angreifende sich von der Waffe nicht trennt, wie beim Wurf und beim Schuß, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 51–70. Nach Homer ist der Gebrauch von τύπτειν freier; Hermesian. bei Athen. 13, 71 vs. 63 ὑπὸ σκολιοῖο τυπέντα τόξου, Pfeilschuß; Polyb. 3, 53, 4 τοῖς μὲν τὰς πέτρας ἐπικυλίοντες, τοὺς δ' ἐκ χειρὸς τοῖς λίϑοις τύπτοντες, Steinwürfe; vgl. Soph. Aj. 255 πεφόβημαι λιϑόλευστον Ἄρη ξυναλγεῖν μετὰ τοῦδε τυπείς. – Mit einem Stocke hauen, οἱ δέ τε παῖδες τύπτουσιν (τὸν ὄνον) ῥοπάλοισιν Il. 11, 560; vgl. Soph. O. R. 811; τύπτειν τῇ μάστιγι Plat. Legg. 9, 879 e; oft von scharfen Angriffswaffen, φασγάνῳ, ἄορι, ξίφεϊ, δουρί, ἔγχεσι, ἐγχείῃσι, Il. 4, 531. 13, 529. 524 u. sonst; auch ohne näher bestimmenden dat., κατὰ γαστέρα τύψεν 17, 313 Od. 22, 308; Ggstz βάλλειν Il. 11, 191. 15, 495. 20, 378. 462. 22, 68; sylleptisch, d. h. von beiden Arten der Verwundung, Wurf und Schlag zusammen, Iliad. 13, 782; – τύπτειν εἰς τὸν ὦμον Xen. Cyrop. 5, 4, 5; τὸν ἄνδρα τύπτειν τὰς πληγάς, ἐξ ὧν ἀπέϑανεν Antiph. 4 γ 1. – Auch von Bienen, Skorpionen, Schlangen, = stechen. – Uebertragen, ἄχος ὀξὺ κατὰ φρένα τύψε βαϑεῖαν, verwundete ihn tief in der Seele, Il. 19, 125; ἡ ἀληϑηΐη ἔτυψε Καμβύσεα, die Wahrheit traf, verletzte den Kambyses, Her. 3, 64; ἀνίαις τυπείς, Pind. N. 1, 53; ξυμφορᾷ τετυμμένος Aesch. Eum. 485; διανταῖος ἔτυπεν ὀδύνα με Eur. Ion. 766. – Ohne feindlichen Sinn, Iliad. 6, 117 ἀμφὶ δέ μιν σφυρὰ τύπτε καὶ αὐχένα δέρμα κελαινόν, ἄντυξ; ἅλα τύπτειν ἐρετμοῖς, das Meer mit Rudern schlagen, Od. oft; χϑόνα μετώπῳ τύπτειν, den Erdboden mit der Stirn schlagen, zu Boden stürzen, 22, 86; ἴχνια πόδεσσι τύπτειν, die Spur mit den Füßen treten, Il. 23, 764; νέφεα Ζέφυρος στυφελίξῃ, βαϑείῃ λαίλαπι τύπτων, mit Sturmesgewalt peitschend, 11, 306; vgl. Pind. P. 6, 14; Folgde. – Med. sich schlagen, bes. sich die Brust schlagen, als Zeichen der Trauer, Her. oft; τύπτεσϑαί τινα, Einen betrauern, 2, 42. 61. 132; Plut. Alex. 3 διέϑεον τὰ πρόςωπα τυπτόμενοι καὶ βοῶντες. – Pass. geschlagen, verwundet werden, δουρὶ νῶτα τυπέντα Pind. N. 9, 26; πλευρὰ φασγάνῳ τυπείς Eur. Andr. 1151; auch die Verwundung, der Schlag im accus. dabei, Schläge, Wunden empfangen, ἕλκεα, ὅσσ' ἐτύπη Il. 24, 421; τύπτομαι πολλάς, sc. πληγάς, ich bekomme viele Schläge, Ar. Nubb. 959; τύπτεσϑαι τῇ δημοσίᾳ μάστιγι πεντήκοντα πληγάς Aesch. 1, 139.
-
6 τύπτω
τύπτω, schlagen; zunächst nur der Angriff ἐκ χειρός, bei dem der Angreifende sich von der Waffe nicht trennt, wie beim Wurf und beim Schuß; später ist der Gebrauch von τύπτειν freier; ὑπὸ σκολιοῖο τυπέντα τόξου, Pfeilschuß. Mit einem Stocke hauen; oft von scharfen Angriffswaffen; sylleptisch, d. h. von beiden Arten der Verwundung, Wurf und Schlag zusammen. Auch von Bienen, Skorpionen, Schlangen, = stechen. Übertragen, ἄχος ὀξὺ κατὰ φρένα τύψε βαϑεῖαν, verwundete ihn tief in der Seele; ἡ ἀληϑηΐη ἔτυψε Καμβύσεα, die Wahrheit traf, verletzte den Kambyses. Ohne feindlichen Sinn; ἅλα τύπτειν ἐρετμοῖς, das Meer mit Rudern schlagen; χϑόνα μετώπῳ τύπτειν, den Erdboden mit der Stirn schlagen, zu Boden stürzen; ἴχνια πόδεσσι τύπτειν, die Spur mit den Füßen treten; νέφεα Ζέφυρος στυφελίξῃ, βαϑείῃ λαίλαπι τύπτων, mit Sturmesgewalt peitschend; sich schlagen, bes. sich die Brust schlagen, als Zeichen der Trauer; τύπτεσϑαί τινα, einen betrauern. Pass. geschlagen, verwundet werden; auch die Verwundung, der Schlag im accus. dabei, Schläge, Wunden empfangen; τύπτομαι πολλάς, sc. πληγάς, ich bekomme viele Schläge -
7 θῡμός
θῡμός, ὁ (ϑύω, Plat. Crat. 419 e ἀπὸ τῆς ϑύσεως καὶ ζέσεως τῆς ψυχῆς), die aufwallende, sich bewegende Lebenskraft; – 1) Leben, Lebenskraft, Lebensfülle, deren Sitz in der Brust, στῆϑος, u. bestimmter im Zwerchfell, φρένες ist; ϑυμὸν ἀποπνείων, das Leben aushauchend, Il. 4, 524. 13, 654; τὸν μὲν λίπε ϑυμός, ihn verließ das Leben, 4, 470; λίπε δ' ὀστέα ϑυμός 12, 386; auch von Ochsen, Od. 4, 140; ϑυμὸς ῷχετ' ἀπὸ μελέων Il. 13, 671; ἐξαίνυτο ϑυμόν, er raubte das Leben, 4, 531; ἄμφω ϑυμὸν ἀπηύρα 6, 17; μή τις ἐκ ϑυμὸν ἕλοιτο 17, 17; ῥεϑέων ἐκ ϑυμὸν ἕληται 5, 317; μή σε βάλω, ἀπὸ δὲ μελιηδέα ϑυμὸν ἕλωμαι, das süße Leben dir nehme, 22, 68; auch von Thieren, 12, 180; εἵως φίλον ὤλεσε ϑυμόν, bis er das Leben verlor, 11, 342; αὐτὸς δ' ὤλεσε ϑυμὸν ὑφ' Ἕκτορος 17, 616; ὀλίγος δ' ἔτι ϑυμὸς ἐνῆεν 1, 593; ϑυμοῦ δευομένους, des Lebenshauches ermangelnd, von Thieren, 3, 294; μόγις δ' ἐςαγείρετο ϑυμόν, er sammelte die Lebensgeister, kam wieder zu sich, 21, 417, wie ἐς φρένα ϑυμὸς ἀγέρϑη, der Geist sammelte sich wieder in das Zwerchfell, 22, 475, u. ἄψοῤῥόν οἱ ϑυμὸς ἐνὶ στήϑεσσιν ἀγέρϑη 4, 152; vom Pferde ἀπὸ δ' ἔπτατο ϑυμός 16, 469; vom Hirsche Od. 10, 163; von der Taube ὠκὺς δ' ἐκ μελέων ϑυμὸς πτάτο Il. 23, 880. Seltner mit ψυχή verbunden, wie ϑυμοῦ καὶ ψυχῆς κεκαδών Il. 11, 334. Vgl. noch βέλος δ' ἔτι ϑυμὸν ἐδάμνα, der Wurf betäubte ihn noch, 14, 439. Selten so bei den Folgdn; οὕτω τὸν αὑτοῠ ϑυμὸν ὁρμαίνει πεσών, von Agamemnon, der im Sterben ist, Aesch. Ag. 1361. Bei Eur. Bacch. 621 ist ϑυμὸν ἐκπνέων, ἱδρῶτα σώματος στάζων ἄπο vom lebhaften Athem bei der Anstrengung zu verstehen; Rhes. 786 αἱ (ἵπποι) ἔρεγκον ἐξ ἀντηρίδων ϑυμόν. – Der Lebensmuth u. die frische Kraft wird durch Anstrengung geschwächt; dah. τείρετο δ' ἀνδρῶν ϑυμὸς ὑπ' εἰρεσίης, ihre Seele wurde matt, Od. 10, 78; ἐν δέ τε ϑυμὸς τείρεϑ' ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἱδρῷ Il. 17, 744. – Wie aber der Athem schneller u. hörbarer wird bei heftigen Gemüthsbewegungen, πάτασσε δὲ ϑυμὸς ἑκάστου νίκης ἱεμένων Il. 23, 370, vgl. 7, 216 (wir sagen: das Herz schlug ihnen), so bedeutet ϑυμός – 21 die auch sinnlich wahrnehmbare Begierde, die Aeußerung des Begehrungsvermögens u. des Willens, zunächst – a) Verlangen, Trieb, Neigung; nach Speise u. Trank; πιέειν ὅτε ϑυμὸς ἀνώγοι Il. 4, 263; ἔπιόν ϑ' ὅσον ἤϑελε ϑυμός 9, 117; οὐδέ τι ϑυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης 1, 468; πλησάμενος δ' ἄρα ϑυμὸν ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος Od. 17, 603; ἤραρε ϑυμὸν ἐδωδῇ 14, 111; ἄδος τέ μιν ἵκετο ϑυμόν Il. I1, 88. Sehr geläufig sind die Vrbdgn ϑυμὸς ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει, Il. 6, 439, βαλέειν δέ ἑ ϑυμὸς ἄνωγεν, 8, 322, das Herz trieb ihn zu schießen, τά με ϑυμὸς ἐνὶ στή-ϑεσσι κελεύει, 7, 68, κραδίη καὶ ϑυμὸς κελεύει, 13, 784, ἵετο ϑυμῷ, 2, 589, βαλέειν δέ ἑ ἵετο ϑυμός, 8, 301, οἷ ϑυμὸς ἐβούλετο, 15, 596, εἴ τοι ϑυμὸς ἐπέσσυται, 10, 173, ϑυμὸς ἐφορμᾶται πολεμίζειν, 13, 73, Σαρπηδόνα ϑυμὸς ἀνῆκεν τεῖχος ἐπαΐξαι, 12, 307; vom Löwen κέλεται δέ ἑ ϑυμός 12, 300; – ᾡ ϑυμῷ εἴξας ἐμίγη φιλότητι, seiner Neigung nachgebend, Il. 9, 594; ἀέκοντί γε ϑυμῷ 4, 43. – Pind. ϑυμὸς ὀτρύνει, ὥρμαινε, OI. 3, 26. 40, ϑυμῷ ἐϑέλων I. 5, 40; κλαῦσαι ὅσον μοι ϑυμὸς ἡδονὴν φέρει, soviel ich will, Soph. El. 278; ϑυμῷ βουλόμενοι, von Herzen wünschend, Her. 5, 49, der auch vrbdí ἤ σφι ϑυμὸς ἐγένετο ϑεήσασϑαι τὸν πόλεμον, sie bekamen Luft, 8, 116; vgl. ὠνέεσϑαι τῶν φορτίων τῶν σφι ἦν ϑυμὸς μάλιστα 1, 1; ἀπελαύνετε ὅποι ὑμῖν ϑυμός Xen. Cyr. 3, 1, 37. – b) Muth, der sich auch durch lebhaftes Athmen äußert, als besondere Thätigkeit der Lebenskraft erscheint, vgl. σφῶϊν δ' ἐν γούνεσσι βαλῶ μένος ἠδ' ἐνὶ ϑυμῷ Il. 17, 451; μένεος δ' ἐμπλήσατο ϑυμὸν ἀγρίου 22, 312; ϑυμὸς ἄναλκις 16, 355; ὤτρυνε μένος καὶ ϑυμός 20, 174; ϑυμὸν λαμβάνω, Muth fassen, Od. 10, 461; ἵππος δ' ἐν τοῖσι δεινοῖς ϑυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν, verlor den Muth nicht in der Gefahr, Soph. El. 26; ϑυμὸς ἀμυνίας Ar. Equ. 568; ϑυμὸν ἔχε ἀγαϑόν, habe guten Muth, Her. 1, 120; Sp., wie Luc. Hermot. 4; φρονήματος καὶ ϑυμοῦ ἐμπίπλαται καὶ ἀνδρειότερος γίγνεται αὐτὸς αὑτοῦ Plat. Rep. III, 411 c, vgl. II, 357 b; ἴωμεν ῥώμῃ καὶ ϑυμῷ ἐπὶ τοὺς πολεμίους Xen. Cyr. 4, 2, 21; auch ϑυμοὶ κυνῶν, Plut. Symp. 5, 7, 5; nach Plat. defin. 415 e ὁρμὴ βίαιος ἄνευ λογισμοῦ. – c) Zornmuth, Zorn; δάμασον ϑυμὸν μέγαν, bändige, mäßige deinen Zorn, Il. 9, 496; ϑυμὸς δὲ μέγας ἐστὶ βασιλῆος 2, 196; vgl. μάλα ϑυμὸν χολώϑη, er wurde zornig im Herzen, 4, 494, ϑυμὸν ἐχώσατο 16, 616, νεμεσίζεσϑαι ἐνὶ ϑυμῷ 17, 254, ἀπειλήσω τόγε ϑυμῷ 15, 212. So ϑυμὸς ὀξύς Soph. O. C. 1195; ϑυμὸς δὲ κρείσσων τῶν ἐμῶν βουλευμάτων Eur. Med. 1047; ϑυμὸν δσκών, den Grimm verbeißend, Ar. Nubb. 1351; ὶν' ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν ϑυμὸν κατάϑωμαι Vesp. 567, u. meinen Unwillen unterdrücke; σχάσον ϑυμοῦ πνοάς Eur. Phoen. 457; ϑυμὸν ἐπανάγειν Her. 7, 160; οἱ λογισμῷ ἐλάχιστα χρώμενοι ϑυμῷ πλεῖστον ἐς ἔργον καϑίστανται Thuc. 2, 11; ὀργῆς καὶ ϑυμοῦ μεστοί Isocr. 12, 81; οἱ τῷ ϑυμῷ πραχϑέντες φόνοι Plat. Legg. IX, 867 b; τοῖς ϑυμοῖς καὶ ταῖς ὀργαῖς Phil. 47 e; ϑυμῷ μᾶλλον ἢ λογισμῷ Pol. 2, 35, 3; Sp., ὀργῇ καὶ ϑυμῷ χρώμενος Hdn. 8, 4, 1, εὐϑὺς ἐξέῤῥηξε τὴν ὀργὴν καὶ τὸν ϑυμὸν ἐξέχεε Luc. de calumn. 23. Von Pferden, Xen. Hipp. 9, 2. – d) übh. Empfindung, Gefühl, wo wir gew. Herz sagen; von der Freude, χαίρω ϑυμῷ Il. 14, 156, γήϑησε δὲ ϑυμῷ 7, 189, Αἰνείᾳ ϑυμὸς ἐνὶ στήϑεσσι γεγήϑει 13, 494, γηϑήσειν κατὰ ϑυμόν 13, 416; Trauer, ἄχνυτο δέ σφιν ϑυμὸς ἐνὶ στήϑεσσι 14, 39, ἀκαχίζω ϑυμῷ 6, 486; vgl. κῆρ ἄχνυται ἐν ϑυμῷ 6, 524, ὀδύρεο σὸν κατὰ ϑυμόν 24, 549, ἄχος κραδίην καὶ ϑυμὸν ἱκάνει 1, 17; Furcht, δέος ἔμπεσε ϑυμῷ 17, 625, δεῖσε δ' ὅγ' ἐν ϑυμῷ 8, 138; Unwillen erregen, τῇ δ' ἄρα ϑυμὸν ἐνὶ στήϑεσσιν ὄρινεν 3, 395; Mitleid erregen, rühren, 24, 467; Hoffnung, οἷ ϑυμὸς ἐέλπετο 12, 407, Τρωσὶν δ' ἔλπετο ϑυμὸς ἐνὶ στήϑεσσιν ἑκάστου 15, 701, ἔλπετο ϑυμῷ 17, 404, οὐκ ἔλπετο ὃν κατὰ ϑυμόν 13, 8; – ϑυμὸν ἔϑελξε Il. 15, 321; die Neigung gewinnen, besänftigen, ἐμῷ κεχαρισμένε ϑυμῷ, meinem Herzen, 5, 243; ἐγὼ τὴν ἐκ ϑυμοῦ φίλεον, von Herzen lieben, 9, 343; ἀπὸ ϑυμοῦ εἶναι, vom Herzen fern, nicht geliebt sein, 1, 562; ἐκ ϑυμοῦ πίπτειν, aus dem Herzen fallen, ihm verhaßt werden, 23, 595; vgl. ἔρωτι ϑυμὸν ἐκπλαγεῖσα Eur. Med. 8; ϑυμὸς πρόφρων, ἵλαος, Il. 8, 39. 19, 178, ἀπηνής Od. 23, 97, νηλεής II. 19, 229, σιδήρεος 22, 357, ἄπιστος 23, 72; σιδηρόφρων Aesch. Spt. 52; γελανής, ἀταλός, Pind. P. 4, 181 N. 7, 92; ὑψηλόφρων Eur. I. A. 919. – 31 Gesinnung, Sinn; ἕνα φρεσὶ ϑυμὸν ἔχοντες Il. 15, 710; τόνδε νόον καὶ ϑυμὸν ἐνὶ στήϑεσσιν ἔχοντες 4, 309; ἶσον ϑυμὸν ἔχοντες, gleiche Gesinnung hegend, 17, 720; auch von Ochsen, 13, 704, vgl. οὐδὲ λύκοι τε καὶ ἄρνες ὁμόφρονα ϑυμὸν ἔχουσιν 22, 263; δόκησε δ' ἄρα σφίσι ϑυμὸς ἃς ἔμεν, so dünkte ihnen ums Herz, zu Muthe zu sein, Od. 10, 415; vgl. noch αἰδῶ ϑέσϑ' ἐνὶ ϑυμῷ Il. 15, 561. – 41 Gedanke, Erwägung; ἕτερός με ϑυμὸς ἔρυκε, ein anderer Entschluß hielt mich zurück, Od. 9, 302; ἥδε δέ οἱ κατὰ ϑυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή Il. 2, 5; φράζετο ϑυμῷ 16, 646; ἐν ϑυμῷ δ' ἐβάλοντο ἔπος, sie überlegten es, 15, 566; Aesch. τοὺς ἐμοὺς λόγους ϑυμῷ βάλε Prom. 708; μή νυν ἔτ' αὐτῶν μηδὲν ἐς ϑυμὸν βάλῃς Soph. O. R. 975; οὐδέ γ' ἐς ϑυμὸν φέρω, ich bringe ihn mir nicht in die Gedanken, kann mich seiner nicht erinnern, El. 1347; – σύνϑετο ϑυμῷ βουλήν Il. 7, 44; ὃς σάφα ϑυμῷ εἰδείη τεράων 12, 228; ᾔδεε γὰρ κατὰ ϑυμόν 2, 409; οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ ϑυμόν 4, 163; οὐδ' ἃς τοῦ ϑυμὸν ἐνὶ στήϑεσσιν ἔπειϑον 9, 587. – Nach Homer herrscht die Bdtg des Begehrungsvermögens, Willens vor, gew. mit der Nebenbdtg des heftig Erregten.
-
8 переворот
м1. Umsturz m2. гимн. Über schlag m3. бор. Wälzer m; Uberstür zer mпереворот, боковой — дз. Obi-Otoshi яп.
переворот боком — гимн. Rad n, Radüberschlag m
переворот боком с поворотом и сальто назад согнувшись — гимн. Handstandüberschlag m [Überschlag m] seitwärts mit'f4 Drehung und Salto m rückwärts gebückt, Tsukahara m
переворот боком с поворотом на 90° — гимн. Radwende f auswärts
переворот в партер — бор. Wälzer m in die Bankstellung
переворот вперёд — гимн. Überschlag m vorwärts; Handstandüberschlag m vorwärts
переворот вперёд без рук — гимн. freier Überschlag m vorwärts
переворот вперёд, быстрый — гимн. schneller Handstandüberschlag m vorwärts
переворот вперёд, медленный — гимн. langsamer Handstandüberschlag m vorwärts
переворот вперёд, сальто вперёд — гимн. Über schlagsalto m, Handstandüberschlag m vorwärts und Salto m vorwärts
переворот вперёд сгибаясь — разгибаясь — см. переворот Ямаситы
переворот вперёд согнувшись — гимн. Bück-Uber schlag m
переворот вперёд с опорой на одну руку, мёдленный — гимн. langsamer Überschlag m mit Stütz eines Armes
переворот вперёд со сменой ног — гимн. Handstandüberschlag m mit Beinwechsel
переворот вперёд с поворотом до и после толчка руками — гимн. Handstandüberschlag m vorwärts mit Drehung vor und nach dem Stütz
переворот вперёд с поворотом на 180° до толчка руками — гимн. Handstandüberschlag m vorwärts mit ½ Drehung vor dem Stütz
переворот вперёд с поворотом плечом назад — гимн. Radwende f auswärts
переворот вперёд с последующим полтора сальто вперёд с поворотом на 540° — гимн. Überschlag m vorwärts mit 1½, Salto mit 1½ Drehungen
переворот вперёд, темповой — гимн. schneller Handstandüberschlag m vorwärts
переворот в сторону — гимн. Überschlag m seitwärts, Rad n seitwärts
переворот в сторону атакующего — бор. Wälzer m zur Seite des Angreifers
переворот в сторону без рук — гимн. ( арабское колесо без рук) Araberrad n, freies Rad n, freier Überschlag m seitwärts
переворот в сторону с поворотом — гимн. Handstandüberschlag m seitwärts mit Drehung
переворот в сторону с прыжка — гимн. ( арабское колесо с прыжка) Araberrad n gesprungen, Überschlag m seitwärts gesprungen
переворот в сторону с прыжка с замедленным круговым движением рук — гимн. Überschlag m seitwärts gesprungen mit ver zögertem Armkreis
переворот в упор — гимн. Felgaufschwung m in den Stütz
переворот в упор лёжа — гимн. Felgaufschwung m in den Liegestütz
переворот в упор силой — гимн. Felgaufzug m
переворот забеганием — бор. Wälzer m mit Vornherumlaufen [mit Umtreten]
переворот забеганием захватом руки на ключ — бор. Hammerlock m durch kurzen Armhebel nach vorn
переворот забеганием захватом руки на ключ и дальней голени — бор. Hammerlock m mit Fassen des abgewandten Unterschenkels
переворот забеганием захватом руки на ключ и запястья другой руки — бор. Wälzer m zur abgewandten Seite mit Fassen des gleichnamigen Armes mit der Ellenbeuge und Vornherumlaufen
переворот забеганием захватом шеи из-под дальнего плеча, прижимая руку бедром — бор. Hammerlock m mit Armhebel am abgewandten Arm
переворот забеганием захватом шеи из-под плеча — бор. Halbnelson m
переворот забеганием, ключом и захватом предплечья другой руки изнутри — бор. Hammerlock m nach vorn mit Fassen des abgewandten Unterarmes
переворот за себя захватом одноимённого плеча — бор. Wälzer m nach vorn mit Fassen des gleichnamigen Oberarmes
переворот за себя захватом разноимённой руки под плечо — бор. Wälzer m nach vorn mit Fassen des ungleichnamigen Armes unter der Schulter
переворот захватом бедра с зацепом дальней ноги изнутри — бор. Beinausheber m und einseitige Beinschere f
переворот захватом дальней руки сзади-сбоку — бор. Armdurchzug m
переворот захватом за плечо и шею — бор. Wälzer m mit Fassen des Nackens und der Schulter
переворот захватом за руку — бор. Hammerlock m mit langem Habel
переворот захватом кисти — бор. Überrollen n mit Handgelenkgriff
переворот захватом ног — бор. Umdrehen n mit Beingriff
переворот захватом предплечья изнутри — бор. Armaufreißen n und Schulterdrehgriff m
переворот захватом разноимённого запястья между ногами — бор. Uberstürzer m mit Armdurchzug zwischen den Beinen
переворот захватом руки за предплечье — бор. Anreißen n des Unterarmes
переворот захватом руки на ключ с накладыванием ноги на плечо — бор. Hammerlock m und vierförmige Schere f am Nacken
переворот захватом рук сбоку — бор. Armdurchzug m
переворот захватом туловища — бор. Überrollen n mit Untergriff
переворот захватом туловища сбоку — бор. Überrollen n mit Untergriff von der Seite
переворот захватом туловища сзади — бор. Überrollen n mit Untergriff von hinten
переворот захватом туловища спереди — бор. Überrollen n mit Untergriff von vorn
переворот захватом шеи и дальнего бедра снизуизнутри — бор. Überstürzer m mit Schenkelhalsgriff am abgekehrten Bein
переворот захватом шеи из-под плеча изнутри — бор. Halbnelson m
переворот захватом шеи из-под плеча снаружи — бор. Nelson m
переворот захватом шеи из-под плеч двумя руками — бор. Doppelnelson m
переворот захватом шеи и туловища сверху — бор. Überrollen n mit Kopfdrücken
переворот захватом шеи и туловища снизу — бор. Wälzer m mit Fassen des Nackens und des Rumpfes von unten
переворот из виса в стойку на руках — гимн. Felgumschwung m in den Handstand
переворот из стойки на руках — гимн. Überschlag m aus dem Handstand
переворот из упора в вис — гимн. Felgüberschwung m
переворот ключом — бор. Hammerlock m, Armaufreißer m
переворот ключом и захватом бедра спереди — бор. Spaltgriff m und Hammerlock m
переворот ключом и захватом предплечья другой руки изнутри — бор. Seitenaufreißer m mit Fassen des abgewandten Unterarmes von innen
переворот ключом с захватом дальней голени — Armaufreißer m und Knöchelgriff m am abgekehrten Bein
переворот, колпинский — гимн. Sprung m rückwärts mit ½ Drehung und Araberrad n
переворот лодки — Bootskentern n, Bootskenterung f
переворот Меникелли — гимн. Überschlag m rückwärts mit Flugphase
переворот Моравы — гимн. Morava m
переворот назад — гимн. Handstandüberschlag m rückwärts
переворот назад, высокий — см. переворот Меникёлли
переворот назад из упора на коленях — см. переворот Моравы
переворот назад, темповой — гимн. («флик-фляк») Flick-Flack m, schneller Überschlag m rückwärts
переворот накатом — бор. Wälzer m mit Rollen-Aufreißen
переворот накатом захватом предплечья изнутри и туловища сверху — бор. Rolle f mit Fassen des Unterarmes von innen und des Rumpfes von oben
переворот накатом захватом руки и туловища — бор. Seitenaufreißer m, Wälzer m zur Seite über die Brücke mit Umfassen des Rumpfes und Einschluß eines Armes
переворот накатом захватом руки на ключ и туловища сверху — бор. Hammerlock m und Aufreißer m
переворот накатом захватом туловища — бор. Rolle f mit Fassen des Rumpfes
переворот на мост — бор. Wälzer m in die Brückenlage
переворот на одну ногу — гимн. Handstandüberschlag m auf ein Bein
переворот обратным захватом бедра — бор. Spaltgriff m
переворот обратным захватом дальнего бедра — бор. Ausheber m mit Schenkelhalsgriff am abgekehrten Bein
переворот обратным захватом дальнего бедра, зажимая руку ногами — бор. Beinausheber m mit Abklemmen eines Armes
переворот обратным захватом за предплечья и за бедро дальней ноги — бор. Überstürzer m mit Unterarm- und Schenkelgriff
переворот обратным захватом туловища — бор. Wälzer m mit umgekehrtem Fassen des Rumpfes
переворот опорой на одну руку — гимн. einarmiger Handstandüberschlag m
переворот, передний — дз. Schaufelwurf m, Sukui-Nage яп.
переворот перекатом — бор. Wälzer m mit Über stürzen nach vorn
переворот перекатом захватом бедра и руки с зацепом за шею голенью — бор. Ausheber m und Wälzer m nach vorn mit Fassen des Armes und des Beines und Hakein des Nackens
переворот перекатом захватом шеи с бедром — бор. Zange f
переворот перекатом захватом шеи с голенью — бор. Zange f
переворот перекатом обратным захватом бедра — бор. Wälzer m nach vorn mit umgekehrtem Fassen der Hüfte, verkehrter Beinausheber m
переворот перекатом обратным захватом туловища — бор. Wälzer m nach vorn mit umgekehrtem Fassen des Rumpfes
переворот переходом — бор. Wälzer m mit Übersteigen
переворот переходом захватом за подбородок с ножницами — бор. Einsteiger m mit Fassen des Kinns
переворот переходом зацепом руки ногами — бор. Armeinsteiger m
переворот переходом с ключом и захватом подбородка — бор. kurzer Hammerlock m mit Fassen des Kinns
переворот прогибом — бор. Wälzer m mit Zurückreißen
переворот прогибом захватом шеи с бедром — бор. Wurf m über die Brust aus der Faßart zur Zange
переворот прогибом захватом шеи с плечом — бор. Kopfrolle f
переворот прогибом с рычагом — бор. Nackenhebel m nach hinten
переворот разгибанием — бор. Wälzer m mit Einsteigen, Wälzer m mit Überstrecken des Rumpfes
переворот разгибанием захватом шеи из-под дальнего плеча с зацепом одноимённой ноги изнутри — бор. Einsteiger m mit Halbnelson
переворот разгибанием захватом шеи из-под плеча с зацепом ноги снаружи — бор. Einsteiger m mit Halbnelson
переворот разгибанием захватом шеи из-под плеча снаружи с зацепом одноимённой ноги снизу-изнутри — бор. Wälzer m zur abgewandten Seite mit Hakein des zugewandten gleichnamigen Beines
переворот рычагом — бор. Nackenhebel m nach vorn
переворот с головы — гимн. Kopfstützüberschlag m
переворот с головы с поворотом кругом — Kopfstützüberschlag m mit 7г Drehung
переворот с двух ног — гимн. Handstandüberschlag m mit beiderbeinigem Absprung
переворот скручиванием — бор. Wälzer m mit Drehen um die Längsachse
переворот скручиванием захватом предплечья изнутри — бор. Seitenaufreißer m mit Fassen des abgewandten Armes von innen
переворот скручиванием захватом разноимённой руки спёреди-снизу — бор. Wälzer m nach vorn mit Fassen des ungleichnamigen Armes von vorn-unten
переворот скручиванием захватом руки и бедра с зацепом дальней ноги изнутри — бор. verkehrter Einsteiger m
переворот скручиванием захватом рук сбоку — бор. Armdurchzug m
переворот скручиванием захватом шеи из-под дальнего плеча — бор. Halbnelson m an der abgewandten Seite
переворот скручиванием обратным захватом туловища — бор. Wälzer m mit umgekehrtem Fassen des Rumpfes
переворот с моста — бор. Übertragen n aus der Brücke, Brückenüberschlag m
переворот с одной ноги — гимн. Überschlag m mit Absprung eines Beines
переворот с поворотом на 180° — гимн. ( рондат) Handstandüberschlag m mit ½ Drehung, Rondate f
переворот через себя захватом голени — бор. Wälzer m mit Fassen des Unterschenkels, Gegengriff m mit Fassen des abgewandten Beines
переворот через себя захватом запястья и зацепом разноимённой голени изнутри — бор. Wende f mit Fassen des Handgelenkes als Konter auf Seitenaufreißer
переворот через себя захватом за руку двумя руками — бор. Hinwegwälzen n über sich mit Doppelfassen eines Armes
переворот через себя захватом руки под плечо и разноимённого бедра изнутри — бор. Wälzer m mit Fassen des Armes unter der Schulter und des ungleichnamigen Oberschenkels von innen, Gegengriff m auf Nackenhebel
переворот через себя захватом руки под плечо с подножкой — бор. Wälzer m mit Fassen des Armes unter der Schulter mit Beinstellen, Gegengriff m auf Hammerlock mit Armeinsteiger in der Anfangsphase
переворот через себя захватом шеи — бор. Wälzer m mit Fassen des Nackens
переворот, «эскимосский» (переворот опрокинувшейся байдарки в нормальное положение) — Kenterrolle f, Eskimorolle f, Wiederaufrichten n des Bootes
переворот Ямаситы — гимн. Handstandüberschlag m vorwärts mit Beugen und Strecken des Körpers, Jamashita m
-
9 θῡμός
θῡμός, ὁ, die aufwallende, sich bewegende Lebenskraft; (1) Leben, Lebenskraft, Lebensfülle, deren Sitz in der Brust, στῆϑος, u. bestimmter im Zwerchfell, φρένες ist; ϑυμὸν ἀποπνείων, das Leben aushauchend; τὸν μὲν λίπε ϑυμός, ihn verließ das Leben; ἐξαίνυτο ϑυμόν, er raubte das Leben; μή σε βάλω, ἀπὸ δὲ μελιηδέα ϑυμὸν ἕλωμαι, das süße Leben dir nehme; εἵως φίλον ὤλεσε ϑυμόν, bis er das Leben verlor; ϑυμοῦ δευομένους, des Lebenshauches ermangelnd; μόγις δ' ἐςαγείρετο ϑυμόν, er sammelte die Lebensgeister, kam wieder zu sich; ἐς φρένα ϑυμὸς ἀγέρϑη, der Geist sammelte sich wieder in das Zwerchfell; βέλος δ' ἔτι ϑυμὸν ἐδάμνα, der Wurf betäubte ihn noch; οὕτω τὸν αὑτοῠ ϑυμὸν ὁρμαίνει πεσών, von Agamemnon, der im Sterben ist; ϑυμὸν ἐκπνέων, ἱδρῶτα σώματος στάζων ἄπο vom lebhaften Atem bei der Anstrengung zu verstehen. Der Lebensmut u. die frische Kraft wird durch Anstrengung geschwächt; dah. τείρετο δ' ἀνδρῶν ϑυμὸς ὑπ' εἰρεσίης, ihre Seele wurde matt. Wie aber der Atem schneller u. hörbarer wird bei heftigen Gemütsbewegungen, πάτασσε δὲ ϑυμὸς ἑκάστου νίκης ἱεμένων (wir sagen: das Herz schlug ihnen), so bedeutet ϑυμός (2) die auch sinnlich wahrnehmbare Begierde, die Äußerung des Begehrungsvermögens u. des Willens, zunächst, (a) Verlangen, Trieb, Neigung; nach Speise u. Trank; βαλέειν δέ ἑ ϑυμὸς ἄνωγεν, das Herz trieb ihn zu schießen; ᾡ ϑυμῷ εἴξας ἐμίγη φιλότητι, seiner Neigung nachgebend; κλαῦσαι ὅσον μοι ϑυμὸς ἡδονὴν φέρει, soviel ich will; ϑυμῷ βουλόμενοι, von Herzen wünschend; ἤ σφι ϑυμὸς ἐγένετο ϑεήσασϑαι τὸν πόλεμον, sie bekamen Luft. (b) Mut, der sich auch durch lebhaftes Atmen äußert, als besondere Tätigkeit der Lebenskraft erscheint; ϑυμὸν λαμβάνω, Mut fassen; ἵππος δ' ἐν τοῖσι δεινοῖς ϑυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν, verlor den Mut nicht in der Gefahr; ϑυμὸν ἔχε ἀγαϑόν, habe guten Mut. (c) Zornmut, Zorn; δάμασον ϑυμὸν μέγαν, bändige, mäßige deinen Zorn; μάλα ϑυμὸν χολώϑη, er wurde zornig im Herzen; ϑυμὸν δσκών, den Grimm verbeißend; ὶν' ἐγὼ γελάσω καὶ τὸν ϑυμὸν κατάϑωμαι, u. meinen Unwillen unterdrücke. (d) übh. Empfindung, Gefühl, wo wir gew. Herz sagen; von der Freude, Trauer, Furcht; Unwillen erregen; Mitleid erregen, rühren; Hoffnung; die Neigung gewinnen, besänftigen, ἐμῷ κεχαρισμένε ϑυμῷ, meinem Herzen; ἐγὼ τὴν ἐκ ϑυμοῦ φίλεον, von Herzen lieben; ἀπὸ ϑυμοῦ εἶναι, vom Herzen fern, nicht geliebt sein; ἐκ ϑυμοῦ πίπτειν, aus dem Herzen fallen, ihm verhaßt werden. (3) Gesinnung, Sinn; ἶσον ϑυμὸν ἔχοντες, gleiche Gesinnung hegend; δόκησε δ' ἄρα σφίσι ϑυμὸς ἃς ἔμεν, so dünkte ihnen ums Herz, zu Mute zu sein. (4) Gedanke, Erwägung; ἕτερός με ϑυμὸς ἔρυκε, ein anderer Entschluß hielt mich zurück; ἐν ϑυμῷ δ' ἐβάλοντο ἔπος, sie überlegten es; οὐδέ γ' ἐς ϑυμὸν φέρω, ich bringe ihn mir nicht in die Gedanken, kann mich seiner nicht erinnern. Nach Homer herrscht die Bdtg des Begehrungsvermögens, Willens vor, gew. mit der Nebenbdtg des heftig Erregten -
10 aes
aes, aeris, n. (got. aiz [Genet. aizis], indogerm. aýah, ahd. er, Grundform * ajes, vgl. aēnus aus *ajes-nus), das Erz, I) eig., sowohl einfaches Erz, bes. Kupfererz, Kupfer, als jedes zu einer Einheit verbundene »Mischmetall«, Bronze, a) übh.: aes minutum, kleine Erzstückchen (von Kindern beim Spiel als Geld gebraucht), Sen.: regio aeris ac plumbi uberrima, Iustin.: aes conflare et temperare, Plin.: aes fundere, Plin.: aes fundere procudereque, Iustin. 36, 4, 4.: alqm ex aere fundere od. ducere od. facere, Plin.: u. so ducere aera alci, Hor.: simulacrum ex aere facere alci, Plin.: pedestris ex aere statua, Cic.: multa ex aere fabre facta, Liv. – poet. (v. ehernen Zeitalter), ut inquinavit aere tempus aureum; aere, dehinc ferro duravit saecula, Hor. epod. 16, 64 sq. – b) bes. Kupfererz, Kupfer, vollst. aes Cyprium gen., Plin.: dah. scoria aeris, Plin.: flos aeris, Plin.: squama aeris, Cels.
II) meton., das aus Erz Bereitete: A) im allg. (bes. b. Dichtern), Erz, Bronze, Kupfer = eherne, bronzene, kupferne Gefäße, Waffen, Statuen, Gesetztafeln u. dgl. (Plur. gew. nur im Nomin. u. Akk. aera), aes cavum, Kessel, Ov.: aes concavum, eherne Himmelskugel, Lact.: aera aere repulsa, eherne Becken, Zimbeln, Ov.: so nocturno aeris sono, Vell.: u. aeris crepitus, Liv.: u. aera Temesea, eherne Becken in Temesa (bei Zaubereien), Ov.: u. Corybantia, beim Kybeledienst, Verg.: eius aera refigere, eherne Gesetztafeln, Cic.: so aera legum figere, Tac., aes figere, Plin. ep. u. Ov.: u. legum aera liquefacta sunt, Cic.: u. aes publicum per fora ac templa fixum, metallene Maueranschläge, Staatsinschriften, Tac. ann. 11, 14 extr. u. so fixum est aere publico senatusconsultum, Tac. ann. 12, 53: aere ciēre viros, mit der Tuba, Verg.: so aes rectum, Iuven.: aera unca, die Angel, Ov.: dempto aere, Helm, Ov.: geminant aera, Waffen, Hor.: marmor aeraque, Statuen aus Marmor u. Erz, Hor.: illi robur et aes triplex circa pectus erat, Eichenholz panzerte seine Brust u. dreifaltiges Erz (poet. = war sehr abgehärtet), Hor.
B) insbes., das Geld, 1) Bronze- od. Kupfergeld, urspr. ungemünztes (aes rude), aus Stücken Kupfer bestehendes u. nach dem Gewicht berechnetes, s. Plin. 33, 42; – dann gemünztes u. nun zählbares gegossenes, in urspr. pfündigen Assen (librales asses); dah. aere et librā u. dgl., s. lībra. – aes grave, altes Geld, die spätere Bezeichnung des alten, pfündigen Asses, als ein neues, leichteres As eingeführt war (s. Plin. 33, 42: Librales asses appendebantur, quare aeris gravis poena dicta est), aes grave plaustris in aerarium convehentes, Liv.: dena milia gravis aeris, Liv.: u. bes. bei Strafansätzen, denis milibus aeris gravis reos condemnavit, Liv.: häufig der Genet. aeris ellipt. für aeris librae od. asses, zB. tressis, ex tribus aeris quod sit, Varr.: viginti aeris poena sunto, Gell.: gew. bei milia, wie terna od. quinquaginta milia aeris (i.e. assium), Nep. u. Liv.: sowie mit den Zahladverbien bei runden Summen von einer Million an (mit Auslassung von centena milia), habere aeris milies (100 Millionen) od. tricies (3 Millionen), Cic.: usque ad decies aeris (10 Millionen Asse), Liv. – argentum aere solutum est, statt des (silbernen) Sesterz das (kupferne) As, od. statt des Ganzen ein Viertel (weil damals 4 As auf einen Sesterz gingen), Sall. Cat. 33, 3 (vgl. Vell. 2, 23, 2). – Dah. aes bes. nach der letzten Reduktion des As (s. as) als geringe (Scheide-)Münze, etwa wie unser Dreier, curque iuvent nostras aera vetusta manus. Aera dabant olim, Ov.: centum aureolos sic velut aera roget, Mart.: modius datur aere quaterno, Mart.: non duo aera, non assem, non denarium, sed quadrantem posuit hoc loco, Ambros. – 2) übh. Geld von jeder Art (wie pecunia, nummus), si aes habent, dant mercem, Plaut.: ancilla aere suo empta, Ter.: gravis aere dextra, Verg.: meo sum pauper in aere, bin arm, doch schuldenfrei, Hor.: cum pretiosum aere parvo fundum abstulisset, um ein Spottgeld, Macr.: pueri qui nondum aere lavantur, die noch nicht für Geld baden (= Kinder unter 4 Jahren, die die öffentlichen Bäder umsonst hatten, während ältere Kinder u. erwachsene Personen einen Quadrans [1/3 As] zahlten), Iuven. – übtr., der Wert, si praelectorem habuisset alicuius aeris, von einigem Wert, Gell.: suo aere censeri, nach eigenem Wert (nicht nach Außendingen) geschätzt werden, Sen. – Insbes.: a) aes meum, tuum, suum, mir usw. eigenes Geld, Aktivvermögen, ICt., dah. übtr., est alqs in meo aere, es gehört jmd. gleichs. zu meinen Aktiven, gehört mir an, ist mir verpflichtet, Cic. – dagegen aes alienum (selten alienum aes), fremdes, entlehntes (aes mutuum bei Sall. Iug. 96, 2) Geld, Passivvermögen, Schulden, aes meum alienum, Cic.: leve aes alienum debitorem facit, grave inimicum, Sen.: alienum aes cogere, Plaut.: aes alienum facere od. contrahere, Cic.: aes. al. grande conflare, Sall.: in aes al. incĭdere, Cic.: aes al. habere, Cic. u. Sen. rhet.: non modo in aere alieno nullo, sed in suis nummis multis esse, Cic.: aere alieno demersum esse, tief in Schulden stecken, Liv.: aere al. oppressum esse. Cic.: alqm aere al. levare, Cic.: alqm omni aere alieno liberare, Cic.: multas civitates falso aere al. liberare, von mit Unrecht aufgebürdeten Sch., Cic.: aere al. exire od. expediri, Cic., od. exsolvi, Liv., schuldenfrei werden: aes al. minuere, Plin. ep., solvere od. dissolvere, Cic., persolvere, Sall., exsolvere, Plin. ep.: aeris alieni od. alieni aeris solutio, Liv. – auch aes allein = »Schulden«, pro aere Tusculanum proscripsisse audio, Cic.: aes confessum, XII tabb. b. Gell. – admonitus huius aeris alieni, an diese Schuld (des unerfüllten Versprechens), Schuldigkeit, Cic. – b) der Lohn, Sold, die Zahlung für geleistete Arbeit oder Dienste, α) übh.: aes datur, der Lohn der Handwerker, Plaut.: aera poposcit, heischte die Zahlung (den Hurenlohn), Iuven.: quod ad aes exit, auf Lohn (Geld) ausgeht = Gewinn beabsichtigt, Sen. – β) der Sold der Soldaten, die Löhnung, aes militare, Cato fr. u.a.: aera militum, Plin.: aera equestria, Cato fr.: aera militibus constituere, dare, Liv.: aera omnibus procedunt, Liv.: annua aera habes, annuam operam ede, Liv. – aere dirutus, s. dī-ruo. – dah. sarkastisch, omnia istius aera illa vetera, alle seine alten Kampagnen (im Sold der Liebe u. des Spieles), Cic. Verr. 5, 33. – c) aes equestre, das Ausrüstungsgeld für das Reitpferd eines röm. Ritters (nach Liv. 1, 43, 9 im Betrage von 10000 As), Gaius instit. 4, 27. – d) aes hordearium, das jährliche Ritterpferdsgeld (= Jahrgeld zur Unterhaltung der Ritterpferde), Gauis instit. 4, 27, das begüterte Erbinnen (Waisen od. Witwen) jede für einen Ritter tragen mußten (s. Liv. 1, 43, 9; vgl. Cic. de rep. 2, 36), Gaius instit. 4, 27: hierher gehört wohl cedit miles, aes petit, Plaut. aul. 526; vgl. ibid. 528. – e) aes manuarium, das im Würfelspiel gewonnene Geld, Gell. 18, 13, 4 (da manus = der Wurf im Spiel, Suet, Aug. 71, 3). – f) aes circumforaneum, das von den Geldwechslern (die ihre Buden in den um das Forum herumgehenden Portikus hatten) entlehnte Geld, Cic. ad Att. 2, 1, 9. – g) aes Martium, die Kriegsbeute (weil gewisse Stücke der Beute immer dem Mars dargebracht wurden), Inscr. in der Zeitschr. für Altertumsw. 1845. S. 787. – 3) Plur. aera, die einzelnen Posten einer berechneten Summe, Lucil. sat. 29, 8. Cic. Hortens. fr. 50. p. 61 K. (fr. 59. p. 319 M.): conficienda sunt aera, Sen. ep. 26, 8 (nach Madv. adv. crit., 2, 472) – /Nach Diom. 328, 14 war im Plur. nur Nomin. u. Akk. aera üblich; doch kommt noch vor Genet. aerum, Cato or. fr. 64, 1. Corp. inscr. Lat. 13, 8736, heteroklit. aerorum, Corp. inscr. Lat. 13, 6959: Dat. od. Abl. aeribus, Cato or. fr. 64, 2. Lucr. 2, 636. Arnob. 3, 41. – Archaist. Genet. Sing. aerus, Corp. inscr. Lat. 4, 2440: Dat. aere, Corp. inscr. Lat. 3, 6076. Cic. ep. 7, 13, 2. Liv. 31, 13, 5.
-
11 aes
aes, aeris, n. (got. aiz [Genet. aizis], indogerm. aэah, ahd. er, Grundform * ajes, vgl. aēnus aus *ajes-nus), das Erz, I) eig., sowohl einfaches Erz, bes. Kupfererz, Kupfer, als jedes zu einer Einheit verbundene »Mischmetall«, Bronze, a) übh.: aes minutum, kleine Erzstückchen (von Kindern beim Spiel als Geld gebraucht), Sen.: regio aeris ac plumbi uberrima, Iustin.: aes conflare et temperare, Plin.: aes fundere, Plin.: aes fundere procudereque, Iustin. 36, 4, 4.: alqm ex aere fundere od. ducere od. facere, Plin.: u. so ducere aera alci, Hor.: simulacrum ex aere facere alci, Plin.: pedestris ex aere statua, Cic.: multa ex aere fabre facta, Liv. – poet. (v. ehernen Zeitalter), ut inquinavit aere tempus aureum; aere, dehinc ferro duravit saecula, Hor. epod. 16, 64 sq. – b) bes. Kupfererz, Kupfer, vollst. aes Cyprium gen., Plin.: dah. scoria aeris, Plin.: flos aeris, Plin.: squama aeris, Cels.II) meton., das aus Erz Bereitete: A) im allg. (bes. b. Dichtern), Erz, Bronze, Kupfer = eherne, bronzene, kupferne Gefäße, Waffen, Statuen, Gesetztafeln u. dgl. (Plur. gew. nur im Nomin. u. Akk. aera), aes cavum, Kessel, Ov.: aes concavum, eherne Himmelskugel, Lact.: aera aere repulsa, eherne Becken, Zimbeln, Ov.: so nocturno aeris sono, Vell.: u. aeris crepitus, Liv.: u. aera Temesea, eherne Becken in Temesa (bei Zaubereien), Ov.: u. Corybantia, beim Kybe-————ledienst, Verg.: eius aera refigere, eherne Gesetztafeln, Cic.: so aera legum figere, Tac., aes figere, Plin. ep. u. Ov.: u. legum aera liquefacta sunt, Cic.: u. aes publicum per fora ac templa fixum, metallene Maueranschläge, Staatsinschriften, Tac. ann. 11, 14 extr. u. so fixum est aere publico senatusconsultum, Tac. ann. 12, 53: aere ciēre viros, mit der Tuba, Verg.: so aes rectum, Iuven.: aera unca, die Angel, Ov.: dempto aere, Helm, Ov.: geminant aera, Waffen, Hor.: marmor aeraque, Statuen aus Marmor u. Erz, Hor.: illi robur et aes triplex circa pectus erat, Eichenholz panzerte seine Brust u. dreifaltiges Erz (poet. = war sehr abgehärtet), Hor.B) insbes., das Geld, 1) Bronze- od. Kupfergeld, urspr. ungemünztes (aes rude), aus Stücken Kupfer bestehendes u. nach dem Gewicht berechnetes, s. Plin. 33, 42; – dann gemünztes u. nun zählbares gegossenes, in urspr. pfündigen Assen (librales asses); dah. aere et librā u. dgl., s. libra. – aes grave, altes Geld, die spätere Bezeichnung des alten, pfündigen Asses, als ein neues, leichteres As eingeführt war (s. Plin. 33, 42: Librales asses appendebantur, quare aeris gravis poena dicta est), aes grave plaustris in aerarium convehentes, Liv.: dena milia gravis aeris, Liv.: u. bes. bei Strafansätzen, denis milibus aeris gravis reos condemnavit, Liv.: häufig der Genet. aeris ellipt. für aeris librae od. asses, zB. tressis, ex————tribus aeris quod sit, Varr.: viginti aeris poena sunto, Gell.: gew. bei milia, wie terna od. quinquaginta milia aeris (i.e. assium), Nep. u. Liv.: sowie mit den Zahladverbien bei runden Summen von einer Million an (mit Auslassung von centena milia), habere aeris milies (100 Millionen) od. tricies (3 Millionen), Cic.: usque ad decies aeris (10 Millionen Asse), Liv. – argentum aere solutum est, statt des (silbernen) Sesterz das (kupferne) As, od. statt des Ganzen ein Viertel (weil damals 4 As auf einen Sesterz gingen), Sall. Cat. 33, 3 (vgl. Vell. 2, 23, 2). – Dah. aes bes. nach der letzten Reduktion des As (s. as) als geringe (Scheide-)Münze, etwa wie unser Dreier, curque iuvent nostras aera vetusta manus. Aera dabant olim, Ov.: centum aureolos sic velut aera roget, Mart.: modius datur aere quaterno, Mart.: non duo aera, non assem, non denarium, sed quadrantem posuit hoc loco, Ambros. – 2) übh. Geld von jeder Art (wie pecunia, nummus), si aes habent, dant mercem, Plaut.: ancilla aere suo empta, Ter.: gravis aere dextra, Verg.: meo sum pauper in aere, bin arm, doch schuldenfrei, Hor.: cum pretiosum aere parvo fundum abstulisset, um ein Spottgeld, Macr.: pueri qui nondum aere lavantur, die noch nicht für Geld baden (= Kinder unter 4 Jahren, die die öffentlichen Bäder umsonst hatten, während ältere Kinder u. erwachsene Personen einen Quadrans [1/3 As] zahlten), Iuven. –————übtr., der Wert, si praelectorem habuisset alicuius aeris, von einigem Wert, Gell.: suo aere censeri, nach eigenem Wert (nicht nach Außendingen) geschätzt werden, Sen. – Insbes.: a) aes meum, tuum, suum, mir usw. eigenes Geld, Aktivvermögen, ICt., dah. übtr., est alqs in meo aere, es gehört jmd. gleichs. zu meinen Aktiven, gehört mir an, ist mir verpflichtet, Cic. – dagegen aes alienum (selten alienum aes), fremdes, entlehntes (aes mutuum bei Sall. Iug. 96, 2) Geld, Passivvermögen, Schulden, aes meum alienum, Cic.: leve aes alienum debitorem facit, grave inimicum, Sen.: alienum aes cogere, Plaut.: aes alienum facere od. contrahere, Cic.: aes. al. grande conflare, Sall.: in aes al. incĭdere, Cic.: aes al. habere, Cic. u. Sen. rhet.: non modo in aere alieno nullo, sed in suis nummis multis esse, Cic.: aere alieno demersum esse, tief in Schulden stecken, Liv.: aere al. oppressum esse. Cic.: alqm aere al. levare, Cic.: alqm omni aere alieno liberare, Cic.: multas civitates falso aere al. liberare, von mit Unrecht aufgebürdeten Sch., Cic.: aere al. exire od. expediri, Cic., od. exsolvi, Liv., schuldenfrei werden: aes al. minuere, Plin. ep., solvere od. dissolvere, Cic., persolvere, Sall., exsolvere, Plin. ep.: aeris alieni od. alieni aeris solutio, Liv. – auch aes allein = »Schulden«, pro aere Tusculanum proscripsisse audio, Cic.: aes confessum, XII tabb. b. Gell. – admonitus huius aeris alieni, an diese Schuld————(des unerfüllten Versprechens), Schuldigkeit, Cic. – b) der Lohn, Sold, die Zahlung für geleistete Arbeit oder Dienste, α) übh.: aes datur, der Lohn der Handwerker, Plaut.: aera poposcit, heischte die Zahlung (den Hurenlohn), Iuven.: quod ad aes exit, auf Lohn (Geld) ausgeht = Gewinn beabsichtigt, Sen. – β) der Sold der Soldaten, die Löhnung, aes militare, Cato fr. u.a.: aera militum, Plin.: aera equestria, Cato fr.: aera militibus constituere, dare, Liv.: aera omnibus procedunt, Liv.: annua aera habes, annuam operam ede, Liv. – aere dirutus, s. diruo. – dah. sarkastisch, omnia istius aera illa vetera, alle seine alten Kampagnen (im Sold der Liebe u. des Spieles), Cic. Verr. 5, 33. – c) aes equestre, das Ausrüstungsgeld für das Reitpferd eines röm. Ritters (nach Liv. 1, 43, 9 im Betrage von 10000 As), Gaius instit. 4, 27. – d) aes hordearium, das jährliche Ritterpferdsgeld (= Jahrgeld zur Unterhaltung der Ritterpferde), Gauis instit. 4, 27, das begüterte Erbinnen (Waisen od. Witwen) jede für einen Ritter tragen mußten (s. Liv. 1, 43, 9; vgl. Cic. de rep. 2, 36), Gaius instit. 4, 27: hierher gehört wohl cedit miles, aes petit, Plaut. aul. 526; vgl. ibid. 528. – e) aes manuarium, das im Würfelspiel gewonnene Geld, Gell. 18, 13, 4 (da manus = der Wurf im Spiel, Suet, Aug. 71, 3). – f) aes circumforaneum, das von den Geldwechslern (die ihre Buden in den um das Forum herumgehenden————Portikus hatten) entlehnte Geld, Cic. ad Att. 2, 1, 9. – g) aes Martium, die Kriegsbeute (weil gewisse Stücke der Beute immer dem Mars dargebracht wurden), Inscr. in der Zeitschr. für Altertumsw. 1845. S. 787. – 3) Plur. aera, die einzelnen Posten einer berechneten Summe, Lucil. sat. 29, 8. Cic. Hortens. fr. 50. p. 61 K. (fr. 59. p. 319 M.): conficienda sunt aera, Sen. ep. 26, 8 (nach Madv. adv. crit., 2, 472) – ⇒Nach Diom. 328, 14 war im Plur. nur Nomin. u. Akk. aera üblich; doch kommt noch vor Genet. aerum, Cato or. fr. 64, 1. Corp. inscr. Lat. 13, 8736, heteroklit. aerorum, Corp. inscr. Lat. 13, 6959: Dat. od. Abl. aeribus, Cato or. fr. 64, 2. Lucr. 2, 636. Arnob. 3, 41. – Archaist. Genet. Sing. aerus, Corp. inscr. Lat. 4, 2440: Dat. aere, Corp. inscr. Lat. 3, 6076. Cic. ep. 7, 13, 2. Liv. 31, 13, 5. -
12 anceps
an-ceps, cipitis (amb u. caput; alte Form ancipes b. Plaut. rud. 1158; vgl. Charis, 88, 12 u. 120, 14. Prisc. 7, 46; Abl. Sing. durchgängig ancipiti, s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 72 f.), doppelköpfig, I) eig.: Ianus, Ov.: ancipiti imagine Ianus, Ov.: frons Iani, Arnob.: dah. poet. v. einem Berge, doppelgipfelig, acumen montis, Ov. met. 12, 337. – II) übtr., doppelseitig, 1) doppel-, zweischneidig, ferrum, Lucr. u. Verg.: securicula, Plaut.: securis, Plaut. u. Ov.: gladius, Prud.: poet. vom Ggstz. zwischen heftiger Hitze u. Kälte, ancipiti mucrone utrimque notantur, sind an beiderlei Enden mit schneidender Schärfe bezeichnet, Lucr. – 2) übh. nach beiden entgegengesetzten Seiten gehend, a) im Raume, nach beiden od. nach zwei Seiten sich wendend oder gewandt, von beiden od. von zwei entgegengesetzten Seiten kommend, -geworfen, von vorn u. von hinten, munïmenta, Liv.: tela, Liv.: puppis, hin- u. herschwankend, Verg.: ancipites ad ictum, beide Seiten (Brust u. Rücken) dem Wurf darbietend (v. Pers.), Liv.: cum anceps hostis et a fronte et a tergo urgeret, von beiden Seiten, Liv.: ancipitibus locis premi, von vorn u. von hinten, Nep.: u. so anc. proelium, Caes. (versch. unten no. 3, c, α): certamen, Iustin. (vgl. unten no. 3, c, α): ebenso anc. periculum, Gefahr von zwei Seiten, Sall. u.a.: anc. malum, von innen u. von außen, Sall. u.a. (s. für anc. malum u. periculum die Stellensammlung im Philol. 31, 757): anc. metus et ab cive et ab hoste, Liv.: u. so terror, Caes. – b) der Beschaffenheit nach nach beiden Seiten sich hinneigend, zweifältig, doppelseitig, doppelt, bestiae quasi ancipites, im Wasser u. auf dem Lande lebende, Amphibien, Cic.: anc. faciendi dicendique sapientia, Cic.: anc. cura cogitandi, Cic. – 3) nach beiden od. zwei Seiten hin schwankend, wie unser zwei Seiten habend, zweiseitig, so daß es auf die eine od. auf die andere Seite hin führen, sich neigen, ausschlagen kann, a) übh.: anc. fatorum via, Cic.: ancipites viae rationesque et pro omnibus et contra omnia disputandi, Cic.: ebenso disputationes, Cic.: causa, Cic.: cum ipsa per se res anceps esset, Liv. – b) zweiseitig = zweideutig, doppelsinnig, verborum aut ancipites aut multiplices potestates, Cornif. rhet.: anc. sententia, oraculum, Liv.: anc. ius, für beide Parteien deutbar, Hor. – c) schwankend = zweifelhaft, ungewiß, unentschieden, α) dem Ausgange, Erfolge nach, belli fortuna, Cic.: alcis ancipites variique casus, Cic.: proelii certamen varium atque anceps, Cic.: anc. proelium, Liv. u.a. Histor. (s. Gronov. Liv. 30, 33, 15: versch. oben no. 2, a): ancipiti proelio digredi, Liv.: ancipiti Marte pugnare, bellum gerere, Liv. – β) der Ansicht nach schwankend, ungewiß, dah. auch unschlüssig, ratlos, Lucanus an Apulus, anceps, Hor. – animum inter Fidenatem Romanamque rem ancipitem gessisti, Liv.: u. so anc. matres, Verg.: u. poet., formido, Verg. – dah. m. folg. Infin. = unfähig, anceps in dubium vocare omnia, Fronto ad Ver. imp. 1. p. 114, 14 N.: ancipites veritatis maiorum excipere disciplinam, *Min. Fel. 6, 1. – γ) der Gesinnung nach unsicher, unzuverlässig, fides, Curt.: urbes Latii dubiae varioque favore ancipites, Lucan. – d) prägn., leicht auf die nachteilige Seite-, zum Nachteile ausschlagend, bedenklich, mißlich, gefährlich, ancipites viae (maris), Ov.: anc. auxilium, remedium, morbus, Plin.: hic locus tam anceps, Cic. de or. 2, 125: bellum dubiā et interdum ancipiti fortunā gestum, Vell.: vox ipsi anceps, Tac. – m. folg. Infin., quia revocare aut vi retinere eos anceps erat, Liv. 21, 23, 5. – neutr. subst. = mißliche, gefährliche Lage, in anceps trahi, Tac.: in ancipiti esse, Vell. u. Tac.: in ancipiti situm esse, Arnob.: inter ancipitia, Tac.
-
13 anceps
an-ceps, cipitis (amb u. caput; alte Form ancipes b. Plaut. rud. 1158; vgl. Charis, 88, 12 u. 120, 14. Prisc. 7, 46; Abl. Sing. durchgängig ancipiti, s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 72 f.), doppelköpfig, I) eig.: Ianus, Ov.: ancipiti imagine Ianus, Ov.: frons Iani, Arnob.: dah. poet. v. einem Berge, doppelgipfelig, acumen montis, Ov. met. 12, 337. – II) übtr., doppelseitig, 1) doppel-, zweischneidig, ferrum, Lucr. u. Verg.: securicula, Plaut.: securis, Plaut. u. Ov.: gladius, Prud.: poet. vom Ggstz. zwischen heftiger Hitze u. Kälte, ancipiti mucrone utrimque notantur, sind an beiderlei Enden mit schneidender Schärfe bezeichnet, Lucr. – 2) übh. nach beiden entgegengesetzten Seiten gehend, a) im Raume, nach beiden od. nach zwei Seiten sich wendend oder gewandt, von beiden od. von zwei entgegengesetzten Seiten kommend, -geworfen, von vorn u. von hinten, munïmenta, Liv.: tela, Liv.: puppis, hin- u. herschwankend, Verg.: ancipites ad ictum, beide Seiten (Brust u. Rücken) dem Wurf darbietend (v. Pers.), Liv.: cum anceps hostis et a fronte et a tergo urgeret, von beiden Seiten, Liv.: ancipitibus locis premi, von vorn u. von hinten, Nep.: u. so anc. proelium, Caes. (versch. unten no. 3, c, α): certamen, Iustin. (vgl. unten no. 3, c, α): ebenso anc. periculum, Gefahr von zwei Seiten, Sall. u.a.: anc. malum, von innen u. von————außen, Sall. u.a. (s. für anc. malum u. periculum die Stellensammlung im Philol. 31, 757): anc. metus et ab cive et ab hoste, Liv.: u. so terror, Caes. – b) der Beschaffenheit nach nach beiden Seiten sich hinneigend, zweifältig, doppelseitig, doppelt, bestiae quasi ancipites, im Wasser u. auf dem Lande lebende, Amphibien, Cic.: anc. faciendi dicendique sapientia, Cic.: anc. cura cogitandi, Cic. – 3) nach beiden od. zwei Seiten hin schwankend, wie unser zwei Seiten habend, zweiseitig, so daß es auf die eine od. auf die andere Seite hin führen, sich neigen, ausschlagen kann, a) übh.: anc. fatorum via, Cic.: ancipites viae rationesque et pro omnibus et contra omnia disputandi, Cic.: ebenso disputationes, Cic.: causa, Cic.: cum ipsa per se res anceps esset, Liv. – b) zweiseitig = zweideutig, doppelsinnig, verborum aut ancipites aut multiplices potestates, Cornif. rhet.: anc. sententia, oraculum, Liv.: anc. ius, für beide Parteien deutbar, Hor. – c) schwankend = zweifelhaft, ungewiß, unentschieden, α) dem Ausgange, Erfolge nach, belli fortuna, Cic.: alcis ancipites variique casus, Cic.: proelii certamen varium atque anceps, Cic.: anc. proelium, Liv. u.a. Histor. (s. Gronov. Liv. 30, 33, 15: versch. oben no. 2, a): ancipiti proelio digredi, Liv.: ancipiti Marte pugnare, bellum gerere, Liv. – β) der Ansicht nach schwankend, ungewiß, dah. auch unschlüssig, ratlos, Lucanus an Apulus,————anceps, Hor. – animum inter Fidenatem Romanamque rem ancipitem gessisti, Liv.: u. so anc. matres, Verg.: u. poet., formido, Verg. – dah. m. folg. Infin. = unfähig, anceps in dubium vocare omnia, Fronto ad Ver. imp. 1. p. 114, 14 N.: ancipites veritatis maiorum excipere disciplinam, *Min. Fel. 6, 1. – γ) der Gesinnung nach unsicher, unzuverlässig, fides, Curt.: urbes Latii dubiae varioque favore ancipites, Lucan. – d) prägn., leicht auf die nachteilige Seite-, zum Nachteile ausschlagend, bedenklich, mißlich, gefährlich, ancipites viae (maris), Ov.: anc. auxilium, remedium, morbus, Plin.: hic locus tam anceps, Cic. de or. 2, 125: bellum dubiā et interdum ancipiti fortunā gestum, Vell.: vox ipsi anceps, Tac. – m. folg. Infin., quia revocare aut vi retinere eos anceps erat, Liv. 21, 23, 5. – neutr. subst. = mißliche, gefährliche Lage, in anceps trahi, Tac.: in ancipiti esse, Vell. u. Tac.: in ancipiti situm esse, Arnob.: inter ancipitia, Tac.
См. также в других словарях:
Liste der Wrestling-Kampftechniken — Um beim Publikum den Eindruck eines echten Kampfsports zu erwecken, existieren im Wrestling zahlreiche Griffe, Würfe und andere Aktionen, die teilweise aus Kampfsportarten entlehnt sind. Die saubere und dadurch auch sichere Durchführung dieser… … Deutsch Wikipedia
Wer mit der Katze geeggt hat, weiß, wie sie zieht — Hauskatze im Größenvergleich zu einer Maus Die Hauskatze ist ein fleischfressendes, zu den Katzen gehörendes Säugetier. Sie stammt ursprünglich von der nordafrikanischen Wild oder Falbkatze Felis silvestris lybica ab und ist ein seit mindestens… … Deutsch Wikipedia
Zusammenbruch der Heeresgruppe Mitte — Operation Bagration Teil von: Zweiter Weltkrieg … Deutsch Wikipedia
Figuren in der Ilias — Dieser Artikel beschreibt ergänzend die Figuren in der Ilias, einem der ältesten Werke der griechischen und europäischen Literatur. Inhaltsverzeichnis 1 Menschen 1.1 Achaier 1.2 Troer 1.3 Sonstige … Deutsch Wikipedia
Liste der Techniken im Sumo — Dies ist eine alphabetische Liste der 82 Siegtechniken (Kimarite), durch die im japanischen Sumō ein Kampf entschieden wird. Ursprünglich gab es nur 70 Kimarite, durch eine Erweiterung der Regeln durch den japanischen Sumōverband kamen im Jahr… … Deutsch Wikipedia
Liste der Techniken im Sumō — Dies ist eine alphabetische Liste der 82 Siegtechniken (Kimarite), durch die im japanischen Sumō ein Kampf entschieden wird. Ursprünglich gab es nur 70 Kimarite, durch eine Erweiterung der Regeln durch den japanischen Sumōverband kamen im Jahr… … Deutsch Wikipedia
Haie: Lebensweise der Knorpelfische — Haie gehören zu den ältesten lebenden Wirbeltieren der Erde. Die zu den Knorpelfischen gehörenden Haie leben bis auf Wal und Riesenhai, die sich von Plankton ernähren, räuberisch. Sie sind in allen Meeren zu finden, einige Arten dringen sogar… … Universal-Lexikon
Liste von kynologischen Fachbegriffen — Kynologische Fachbegriffe, die im Zusammenhang mit Hunden oder der Hundezucht auftauchen, haben oft eine ganz besondere Bedeutung, die in vielen Fällen von der Alltagsbedeutung abweicht. Beispielsweise bedeutet „trocken“ nicht die Abwesenheit von … Deutsch Wikipedia
Wasser- und Wiesennymphe — Die Wiesennymphe bekränzt die Wassernymphe. Kopie von Danneckers Nymphengruppe von Doris Schmauder, Ausschnitt der Vorderansicht Die Wasser und Wiesennymphe ist eine Skulptur von Johann Heinrich Dannecker, die erstmals 1810 1815 von … Deutsch Wikipedia
Standwurf — Der Standwurf (englisch set shot) ist eine Wurftechnik in der Sportart Basketball. Man unterscheidet zwischen zwei Arten von Standwürfen, nämlich dem einhändigen und dem zweihändigen Standwurf: Ray Allen führt einen einhändigen Standwurf… … Deutsch Wikipedia
Backbreaker — Dieser Artikel oder Abschnitt wurde wegen inhaltlicher Mängel auf der Qualitätssicherungsseite des Wrestling Portals eingetragen. Dies geschieht, um die Qualität der Artikel aus dem Themengebiet Wrestling auf ein akzeptables Niveau zu bringen.… … Deutsch Wikipedia